Toch geen huurbevriezing voor Els (74): 'Ik zit muurvast in mijn woning'

Sociale huurders met een particuliere verhuurder maken zich grote zorgen over het voornemen van woonminister Mona Keijzer om hen uit te zonderen van de huurbevriezing. In drie dagen tijd ontving de Woonbond hierover meer dan 200 meldingen.

Vrijdag werd bekend dat het wetsvoorstel dat regelt dat woningcorporaties de huren niet zoals gebruikelijk per 1 juli mogen verhogen, voor advies naar de Raad van State wordt gestuurd. Over eventuele compensatie is nog geen besluit genomen. De huurbevriezing is een van de koopkrachtmaatregelen die zijn afgesproken in de onderhandelingen over de voorjaarsnota.

Rondkomen

De uitzondering voor deze specifieke groep huurders betekent dat de huurprijzen voor hen kunnen blijven stijgen, boven de huurgrens. Voor veel van hen is het al lastig om rond te komen. De 74-jarige Els van Looij huurt al sinds 1989 via een particuliere verhuurder, en zegt dat de "almaar stijgende huurprijs" haar zorgen geeft. Omdat ze niet huurt via een woningcorporatie en de particuliere huur niet bevroren gaat worden, lopen haar kosten op.

"De eigenaar beweert een non-profitorganisatie te zijn, maar ik zie dat ze door de jaren heen steeds meer woningen hebben opgekocht. Dat roept bij mij vragen op", vertelt ze. De vrouw, inmiddels met pensioen maar nog steeds aan het werk als psychiatrisch verpleegkundige, voelt zich klemgezet in haar woonsituatie.

Huur onbetaalbaar en woning onverkoopbaar

"Ik werk nog steeds. Daardoor heb ik wat spaargeld, al is het niet genoeg om een woning te kopen", zegt de 74-jarige Els. "In het begin betaalde ik 600 gulden huur. Nu is dat bedrag opgelopen tot 853,53 euro. Er staat opnieuw een verhoging op stapel: naar 898 euro, en daar komt nog eens 5 procent bovenop. Als ik niet meer werk en er komen nog meer huurverhogingen dan wordt het erg krap."

Wat haar vooral raakt, is het gevoel dat ze geen kant op kan. "Na 36 jaar in dezelfde woning zou je mogen verwachten dat je iets hebt opgebouwd, dat je misschien kunt meeprofiteren van de waardestijging. Ik heb zelfs gevraagd of ik de woning mocht kopen. Maar dat willen ze niet. En dus heb ik niets."

Uitzichtloze situatie

Het gebrek aan onderhoud maakt de frustratie compleet. "Dat is op zich niet erg, maar als ze dan eindelijk iets willen aanpakken, draait de huurder alsnog voor de kosten op. Dat voelt wrang." De vrouw pleit voor ingrijpen: "Ik vind dat onze huren bevroren zouden moeten worden."

Els vindt daarom dat de positie en rechten van huurders verbeterd moet worden, onder meer door ze meer in staat te stellen te verhuizen naar een woning die meer passend voor hun situatie is. "Veel mensen kunnen hier niet weg. Sommigen lukt het uiteindelijk wel, maar voor de meesten is de situatie uitzichtloos."