Pleegmeisje (11) met handboeien en ketting vastgemaakt aan trap van stapelbed

Wat speelde zich vorig jaar af achter de voordeur van het huis in Vlaardingen waar een destijds 10-jarig pleegmeisje zo zwaar werd mishandeld? Donderdag en vrijdag probeert de rechtbank antwoord te krijgen op die vraag. In dit liveblog houden we je op de hoogte van de ontwikkelingen in de zaak tegen haar pleegouders, Johnny van den B. en Daisy W.

16.50 - Einde liveblog

De eerste zittingsdag is voorbij. Vrijdagochtend gaat de zaak verder met het horen van de deskundigen van het Pieter Baan Centrum. Daarnaast volgt ook de strafeis.

16.40 - Irritaties

Johnny reageert geïrriteerd op de vragen van de rechters over het dossier. "Ik heb geen zin meer, u moet maar uitspraak doen en dan gaan wij in hoger beroep."

16.25 - Hondenhok slapen

De jongens die bij het gezin verbleven zouden ook geen goede periode hebben gehad bij hen. De rechter benoemt dat zij onkruid moesten wieden voor straf, ze werden geslagen en in het hondenhok hebben moeten slapen. Dat hondenhok zou een grapje zijn van Johnny en iemand van pleegzorg.

16.14 - Juiste omgeving of niet

De moeder zou veel zorgen hebben rondom haar eigen kind. Een soort overbezorgheid is het. Ze zou bang overkomen en zou bij mentale instanties lopen. Er zou zelfs een melding bij Veilig Thuis overwogen zijn. Een behandeling wordt haar aangeboden, maar die doet ze toch niet.

De rechter vraagt zich daardoor af of het gezin van Daisy en Johnny wel een geschikte plek was om pleegkinderen op te nemen. Beide ouders vonden zich wel geschikt als pleegouder. De rechter snapt alleen de 'totale liefdeloosheid' niet, over hoe de ouders praten over de kinderen.

16.04 - Pleegouderwens

De wens om pleegouder te worden wordt besproken. Deze is ontstaan, blijkt uit het dossier, in 2015. Daisy is in het begin gelijk al enthousiast, van Johnny hoefde het eerst niet zo. "Ik wist er eigenlijk niks van", zegt hij.

Een andere mannelijke rechter benoemt dat er rondgaat dat Daisy geobsedeerd zou zijn door het hebben van kinderen. "Niet door het hebben van kinderen", zegt ze. Daisy kon niet zwanger worden, maar na de eerste plaatsing van een pleegkind raakt ze toch zwanger.

15.55 - Zindelijkheid

De pleegvader is hoorbaar geïrriteerd. Hij wil soms de rechter en zijn vrouw onderbreken, maar dat staan alle rechters niet toe. Eerst zegt hij dat hij niks meer gaat zeggen, maar uiteindelijk praat hij toch verder.

De rechters vragen namelijk waarom, zoals op een foto is te zien, waarop het zusje te zien is in een emmer bij de voordeur. Ze staat daar naakt in. Moeder Daisy kan zich het niet herinneren, volgens vader Johnny had het meisje straf en waren ze ook bezig met zindelijkheid.

15.39 - Zitting gaat verder

De rechters zitten weer op hun plek. De vrouwelijke rechter gaat allereerst verder met het zusje van het pleegmeisje. De biologische moeder van de twee maakte zich zorgen over zichtbare verwondingen. Het zusje zou allerlei krassen in haar gezicht hebben, komt naar voren uit foto's uit het dossier.

Johnny wil daar graag op reageren. "Dit is een maskering van wat de echte moeder het kind heeft aangedaan", begint hij. De rechter onderbreekt hem. "Ik denk dat u niet dat pad moet op gaan." Het gesprek gaat verder bij een dierentuinbezoek, waar het zusje zou zijn gevallen.

"Ze liep ook zo wankel", zegt Daisy. Dat zou volgens de vader komen doordat het meisje niet twee gelijke lengte benen heeft, wat Jeugdzorg zou hebben geweten maar niet hebben gedeeld met de pleegouders.

15.11 - Zitting gepauzeerd

De rechter pauzeert ze zitting nogmaals. Straks komen de beschuldigingen aan bod richting de pleegouders rondom het zusje van het pleegmeisje, waar de ouders ook voor terecht staan in deze zaak. De zitting gaat verder om 15.30 uur.

14.52 - Pleegmoeder onderbelicht

Een andere rechter komt aan het woord, een tweede man. Hij snapt niet dat er zoveel gestraft wordt in het gezin. "Ik ben streng", antwoordt de vader. "Dat is wat anders", zegt de rechter stug.

De rechter wil de moeder meer aan het woord laten, want hij vindt dat zij onderbelicht is op deze dag. Hij hoort haar weinig. "Ik vind het allemaal verschrikkelijk wat er is gebeurd, er waren geregeld ruzies met mijn man hierover", zegt ze als antwoord daarop. De rechter vindt dat opmerkelijk, want hij ziet dat allesbehalve terug in alle berichtjes.

14.40 - Voor eigen veiligheid

Een andere rechter is aan het woord. Zij stelt wat vragen over eerder besproken zaken, waaronder het aspect dat de beide volwassenen alles hebben gedaan voor de veiligheid van het meisje. "Maar in geen enkel appje zie ik staan: Oh fijn, dan is ze veilig." De ouders begrijpen de opmerking, maar blijven teruggrijpen dat alles voor haar eigen veiligheid was.

14.36 - Kooi met stroomdraden

De ergste foto's komen nu aan bod. De rechter komt nog met foto's van de kooi met stroomdraden waarin het meisje werd opgesloten. Ze was naakt en heeft op meerdere foto's een dikke band om haar heupen. Die kooi stond in haar slaapkamer. Agenten constateren 'een donkere verkleuring' bij haar oog. De ouders reageren nauwelijks op de foto's, de rechter blijft doorgaan met de opsomming.

14.33 - 'Ik was er niet bij, u wel'

De rechter en vader geraken in een lichte discussie. De rechter vraagt zich ernstig af waarom het meisje steeds op alle foto's naakt te zien is. Volgens de pleegvader, die het meeste het woord neemt, plaste ze steeds in haar broek en waren er andere redenen. "Ik was er niet bij, u wel. U weet hoe dat komt", zegt de rechter.

"Het verschilde steeds. Het gebeurde zo vaak, dan denk je dan doe ik maar niks meer", zegt de vader. De leidt tot gefronste wenkbrauwen bij de rechter.

"U was gelukkig ook niet in de situatie waar wij in zaten", zegt Johnny tegen de rechter. Hoongelach op de tribune klinkt om die opmerking.

14.21 - Mond dichtgeplakt

De rechter blijft steeds meer en ergere foto's beschrijven, waarop het meisje naakt staat en met kettingen vaststaat. Op een foto staat het meisje met haar mond dichtgeplakt, wat lijkt op duct tape. "Het was geen duct tape, maar een masker om te zorgen dat ze niet ging spugen", zegt Johnny. De rechter vindt ook die maatregel, of het nu gaat om een masker of niet, onbegrijpelijk.

"Alsof dat minder erg is. Ik vind dit een heftige en moeilijk te begrijpen maatregel. Waarom is hemelsnaam?" De pleegvader beschrijft dat hij niet weet hoe dit uit de hand is gelopen. De foto's zouden zijn gemaakt om zichtbaar te hebben dat ze zich aan 'de regel' hield. Dat verklaarde de ouders eerder in verhoren, niet in de rechtszaal.

14.04 - Fotoreeks besproken

De rechter bespreekt meerdere foto's uit het dossier waar het meisje op te zien is. Op eentje heeft ze een vervuild doekje vast, op een ander heeft ze een paarse kap op rondom luizen en op weer een andere is een röntgenfoto van haar rechterpols te zien.

Op een volgende foto is het meisje te zien, waarmee ze met een handboei aan een klimrek van haar bed vast zit. "Dat is een grapje", zegt de pleegvader. "Van zo'n 'grapje' heeft u nu wel spijt zeker, als de foto in zo'n reeks terecht komt", vraagt de rechter cynisch.

Op een foto van dezelfde dag is het meisje te zien met een ketting om haar enkel en een blauwe emmer op de achtergrond. "Die was voor te plassen, natuurlijk", zegt Johnny. De rechter vraagt of dat ook een grapje is en de vader antwoord van niet. "Ik schrik er eigenlijk van, want ik dacht ook dat het een grapje was", zegt Daisy als weder reactie.

De rechter gaat door over foto's die gruwelijk klinken: een jong meisje, naakt, met een ketting om haar borst of heup waarvan de ketting loopt naar de trap van het stapelbed.

13.52 - Verhalen rondgaan

De rechter drukt wat op de verdachten, met name op de pleegvader. Die laatste blijft zeggen dat hij verantwoording neemt voor dingen die hij heeft gedaan, maar dat niet doet voor dingen die hij niet heeft gedaan. "Maar veel mensen in de zaal hier ook, willen antwoorden horen. Die kan u geven." De vader raakt uiteindelijk geëmotioneerd.

"Er gaan zoveel verhalen rond over wat wij wel en niet hebben gedaan. Er worden dingen gezegd die echt gewoon niet waar zijn."

1:31

'Mensen in de zaal willen antwoorden', pleegvader raakt geëmotioneerd

13.46 - 'Haar niets aangedaan'

Het meisje komt in het ziekenhuis met enorm veel verwondingen. Voor veel van dat letsel moet een behoorlijke krachtsinwerking zijn geweest, zegt de rechter. Deskundigen zeggen in het onderzoek dat het onwaarschijnlijk is dat het meisje allerlei verwondingen aan zichzelf hebben aangebracht, in de tijd dat ze bij het stel verbleef.

"Ik ben haar gaan straffen en vast gaan zetten om mijn eigen gezin te beschermen. Maar ik heb haar op die manier niets aangedaan", aldus Johnny. Beide ouders hebben geen verklaring

13.40 - Slap voelen

De rechter gaat nu naar de avond waarop het misging en het meisje uiteindelijk in het ziekenhuis is beland. Op camerabeelden rond dat moment schijnt de vrouw met haar handen in haar ogen te wrijven. "Is er iets gebeurt waardoor u dit deed", vraagt de rechter. "Ik was verdrietig hoe ze erbij zat", zegt Daisy.

Johnny verklaart in de zaal dat hij gebonk hoorde die avond en dacht dat de kinderen aan het ravotten waren. Twee uur later gaat hij naar boven om de kinderen te laten plassen, maar het pleegmeisje bewoog niet meer. "Ze voelde heel slap, toen heb ik de huisartsenpost gebeld", zegt hij.

De rechter wilt weten: wat is er precies gebeurd die avond. "Heeft u iets gedaan? Heeft u haar geslagen?" De verdachte pleegvader blijft stug 'nee' zeggen op die vragen.

13.35 - Witte lekbak

De rechter heeft het over een video, waarin te zien is dat de pleegouders met een grote witte lekbak naar buiten lopen en weggooien. Ook hebben ze vuilniszakken mee, waar later haar van het meisje in blijkt te zitten. De lekbak werd gebruikt als onderdeel van een kooi, waar het meisje soms in moest staan.

De rechter vraagt zich af waarom de bak weg moest. "Het ging beter met haar, met haar gedrag", zegt Johnny. Als de rechter vraagt of dat echt zo was zegt de vader 'ja, achteraf gezien natuurlijk niet'. Er is veel onduidelijkheid over waarom en met name wanneer het omslagpunt is geweest om de bak niet meer te gebruiken. De pleegmoeder weet het niet zo goed meer.

13.23 - Zoekopdracht

De rechter benoemt een opmerkelijk zoekopdracht op de telefoon van de verdachte. "Diepe bewusteloosheid. Hoe gevaarlijk is bewusteloosheid." De pleegvader legt uit dat het pleegmeisje vaak een hartaanval naspeelt en dan na een paar minuten lachend weer op staat. Dat zou ze heel vaak hebben gedaan, zelfs in de supermarkt.

"Als u weet dat het nep is, op een gegeven moment. Waarom zoekt u het dan toch op?"

13.15 - Cynisch worden

"Wat was de trigger om haar in een kooi te zetten en aan de ketting te leggen. Legt u dat eens uit", vervolgt de rechter. Volgens de pleegvader zou dat zijn omdat ze bijvoorbeeld uit het raam wilde springen. "Ze wilde dood zei ze", zegt hij. Haar gedrag zou verslechtert zijn sinds haar zusje is weggehaald. "Ik heb uren met een kind in mijn armen gezeten dat zichzelf iets wilde aan doen."

De rechter begint cynischer te worden. "Wat moet ik hier nu mee, mevrouw? Ik word cynisch. U appt naar u man 'dat ze wel moest gaan vreten'. Lekker empathisch."

13.06 - Laten meeslepen

Volgens pleegvader Johnny heeft hij zich laten meeslepen door het gedrag van het pleegmeisje. In de hoek staan werkte niet meer en zo is dat gegroeid tot het maken van een kooi, vertelt hij.

"Is het in u opgekomen dat door dit soort dingen het gedrag van het meisje alleen maar verslechtert?", vraagt de rechter het zich af. "U bent een volwassen man die voor een kwetsbaar meisje moest zorgen." Johnny blijft benadrukken dat het meisje om hulp riep, dat dat achter haar gedrag zat. "Maar dat doe je toch niet met kooien en schrikdraad?', zegt de rechter verbolgen.

Daisy zegt dat ze niets kon doen, toen alles uit de hand is gelopen met de kooien en dergelijke. "Dat komt door angst", zegt ze. "Ik lees wel iets anders in de appjes, daar lees ik instemming en plezier", zegt de rechter.

12.58 - Niet weggegaan

De rechter heeft het over twee kooien die in huis zouden zijn, een grote en een kleine. Het meisje zou daarin zijn gezet. Daisy zou van niks hebben geweten. "Ik had moeten ingrijpen", zegt ze.

Waarom ze dat niet heeft gedaan, vraagt de rechter zich hardop af. Johnny zou haar slaan als zij erover begon. Johnny ziet met zijn armen over elkaar als ze het vertelt. "Op dat moment rende ik ook naar beneden en ik dacht ik pak de kinderen en ren weg", zegt ze. "Maar u bent niet weggegaan", zegt de rechter boos. De rechter pakt het gesprek duidelijker wat harder aan dan in de eerste helft van de zitting.

1:49

Daisy W. bleef bij Johnny van den B., ondanks dat hij haar sloeg

12:50 - Zitting hervat

De rechtszaak gaat weer verder. De pauze duurde iets langer dan gepland, vanwege de drukte in de zaal. De rechter begint over een hondenschrikband, waar menselijk DNA op is aangetroffen dat afkomstig is van het meisje.

Johnny begint over een kooitje. De pleegouders zouden hebben gezegd dat hij onder stroom zou staan, zodat zij er niet uit zou gaan.

11:45 - Pauze

De zitting wordt geschorst voor een pauze tot en met 12.30 uur. Vlak voor de pauze benoemt de rechter, na een verzoek van een advocaat om een pauze, dat 'ik het straks nog wel over een kooi moet hebben'. "Dat is een fact of life, dat zit ook echt in het dossier." Er zijn nog duizenden vragen te bedenken, benadrukt de rechter.

11.34 - Lachsmiley's en gelach 

De rechter vraagt zich af hoe de ouders naar het meisje keken. Uit app-gesprekken staan veel bulderende lachsmiley's. Het stel had camera’s in huis hangen om te blijven kijken naar het meisje, om haar in de gaten te houden en zien haar op een gegeven moment dansen. 

Daisy reageert met lachende smileys. "Lekker uurtje dansen, goed voor de bloedsomloop. Ze wil toch zo graag bewegen, dan kan ze bewegen. Ze lijkt wel een pornodanseres." Op de beelden heeft het pleegmeisje alleen een luier aan. De rechter kan er niet bij. "Mevrouw, reageer eens. Waar zit ik nou naar te kijken."

2:44

Pleegmeisje (11) moest blijven dansen, kind wordt uitgelachen

11.28 - Ducttape

Het pleegmeisje moet kennelijk luiers aan van het stel. De luiers werden ook hergebruikt, met ducttape. Ook handen werden vast getapet aan haar lichaam om rechtop te blijven staan. Zo konden ze zien of ze zich had bewogen.

11.23 - Aan de ketting

De rechter benoemt een foto, waarin het meisje te zien is met een ketting om haar enkel. Iets dat veel met de rechter doet, zegt hij. Dat was voor haarzelf, zodat ze zichzelf geen pijn ging doen. De sleutel ervan hangt in de cv-kast, wordt er geappt. Die opmerking raakt Daisy. "Het is niet te bevatten." Rechter: "Maar het is wel gebeurd mevrouw."

De ketting zou later weer gebruikt worden, dit keer om haar handen, omdat het stel 'door de straffen heen zou zijn'. Johnny besloot haar ook verder te negeren, als extra straf. "Ga maar net zo lang door tot ze breekt." Daisy lijkt haar emoties weg te slikken.

11.19 - Zichzelf pijn doen

Ook op het werk bij Daisy ging het pleegmeisje dingen vertellen over Johnny, vertelt ze. Haar zusje werd toen uit huis geplaatst. Daar had ze had ook heel moeilijk mee, zegt Johnny. "Ze ging zichzelf meer pijn doen en andere mensen beschuldigen."

Haar gedrag veranderde in negatieve zin, vult hij aan. "Uiteindelijk ga je mee in het gedrag. Ga in de hoek staan, als ze dat niet doet, dan ga je zorgen dat ze het wel doet en dat ze daar blijft staan. Daar ben ik de realiteit verloren."

11.11 - Niet meer naar school

Op de school van het pleegmeisje ontstaat commotie, want zij zou niet meer terug willen naar haar pleegouders. Haar pleegvader Johnny zou haar slaan en zou haar naakt in de tuin hebben gezet. Ook zou ze beschuldigingen hebben geuit naar leerkrachten.

Dat heeft uiteindelijk tot gevolg dat de school besluit dat ze niet meer naar school mag, ze mocht ook al niet bij de kerstviering zijn. "Het is een dubbel gevoel, die beschuldigingen. Ze uitte die beschuldigingen ook over haar vorige pleegvader, maar die heb ik nooit gezien", aldus Daisy. Ze zou ook vernielingen hebben aangericht.

Het meisje komt thuis te zitten, want ze zou eerst hulp nodig hebben voordat ze terug kon komen aldus de school. "Die hulp kwam nooit", zegt Johnny. Ze was daardoor steeds thuis, soms om praktische redenen vaak alleen.

11.08 - Niet geloofd worden

In appjes wordt besproken dat het meisje niet wordt geloofd als zij beschuldigingen uit aan vreemden. "Dat hebben wij haar ook verteld: dat als ze dat maar blijft roepen, dan gelooft niemand haar meer."

De rechter twijfelt hoe de appjes bedoelt zijn, spottend of niet bijvoorbeeld. "Zo hebben we het niet bedoeld", zegt Johnny. "Het is juist erg, want zo'n meisje heeft eigenlijk hulp nodig." Daisy benadrukt dat ze zelf soms ook niet meer wist wat ze moest geloven van de uitspraken van het pleegmeisje.

1:51

Pleegouders appen: kind wordt niet geloofd als ze beschuldigingen uit aan vreemden

11.00 - Hard slaan

Ook Daisy wordt nu emotioneel als het gaat over haar verklaring bij de rechter-commissaris van een straf van het meisje. Ze verklaarde hoe het pleegmeisje squats moest doen en hoe Johnny het pleegmeisje daarna hard op de bovenbenen sloeg.

Daisy pakt zakdoekjes. Het wordt een welles-nietesverhaal, zegt ze over het slaan tegen de rechter. "Hoe hard was het?", vraagt de rechter. Zo hard dat ze niet kon voordoen op tafel hoe hard, antwoord Daisy.

10.54 - Voelen als tegenpartij

De pleegvader zou hebben gezegd dat het meisje hem steeds uitdaagt. "Was het een tegenpartij voor u", vraagt de rechter aan Johnny. "Ik denk dat ik het wel zo gezien heb, ja. Maar het gebeurde zo vaak dat het normaal werd." 

Dezelfde vraag wordt aan Daisy gesteld. "Ik liet over mij heen lopen." Johnny is in de rechtszaal zichtbaar emotioneel. Hij wrijft met handen langs gezicht. 

10:43 - Gesprekken met jeugdzorg 

De rechter vraagt zich af waarom, na een gebroken pols van het pleegmeisje, ze nooit alleen meer gesprekken met jeugdzorg heeft gehad. Volgens Johnny zou dat zijn omdat het meisje allerlei beschuldigingen bleef roepen. 

Jeugdzorg is uiteindelijk een keer in gesprek geweest met het stel over overplaatsing, wat uiteindelijk niet doorging. De ouders zouden zich hebben verzet tegen dat verzoek. "Wij hebben dit met haar besproken en zij wilde bij ons blijven wonen", zegt Johnny.  

Daisy: "Ze had het er steeds over dat een vorige pleegouder haar zou hebben misbruikt. We waren bang dat het dan ergens anders weer zou gebeuren bij haar, met name Johnny."  

10.35 - Liefdevol, met problemen

De rechter wil een beeld krijgen van het meisje, toen ze net bij de pleegouders terecht kwam. Beide ouders hebben het over een vrolijk meisje, een liefdevol meisje dat ook liefde zocht. Maar, het zou ook een meisje met problemen zijn, met kanttekeningen.

De rechter bespreekt twee foto's en beelden, van voor zij bij Johnny en Daisy binnen kwam en erna. "De foto's laten eerst een meisje met bolle wangen zien, lachend. Ik zie daarnaast beelden later: daar zie ik een kwetsbaar meisje, een klein iemand helemaal ineen gedoken." De verschillen zijn groot, zegt hij.

0:35

Van vrolijk naar kwetsbaar: rechter ziet groot verschil bij meisje

10.28 - Geschiedenis hebben

Johnny zou met het pleegmeisje naar jeugdzorg gegaan, omdat zij verhalen vertelde over seksueel misbruik. Hij en Daisy hadden daar zorgen over, ze wisten niet wat er precies aan de hand was. Ze vonden haar gedrag opmerkelijk.  

De rechter weerlegt de uitspraken van de ouders wel. “Kinderen die jeugdzorg nodig hebben, hebben vaak een geschiedenis. Dat moet u weten.”  

10.23 - 'We doen haar maar weg'

De rechter legt wat appjes tussen beide ouders voor aan hen. Het pleegmeisje zou op dat moment straf hebben. Wat de straf precies inhield, weten ze allebei niet meer precies.

Aan de appjes te horen, die de rechter voorleest, wil de moeder dat ze wel te eten en te drinken krijgt want 'anders zit ik met een flauwgevallen kind'. De ouders waren klaar met haar en hadden het erover 'om haar dan maar weg te doen'.

10.17 - Pleegmoeder Daisy reageert

Ze vindt de zaak heel moeilijk, geeft ze aan. Ze vindt het erg wat er met het meisje aan de hand is.

10.11 - 'Wij worden als twee monsters neergezet'

De verdachte Johnny is aan het woord en geeft een eerste reactie op de zaak. "Grotendeels betwist ik alles. Het is met een context gebeurd. Er ontstaat een beeld van twee monsters, omdat de context wordt weggelaten."

Hij en zijn partner hebben het idee dat hun woorden in de mond zijn gelegd tijdens verhoren. Dat ze hun verhaal niet mochten afmaken. "Ik heb haar niet mishandeld, ik heb haar niet vastgezet om haar te mishandelen: zij verwondde zichzelf."

09:55 - De beschuldigingen komen aan bod

De officier van justitie spreekt de beschuldigingen aan het adres van het stel uit. In het geval van het 11-jarige pleegmeisje gaat het om opzettelijk aanbrengen van zwaar lichamelijk letsel, het beroven van haar vrijheid en het in hulpeloze toestand laten van het meisje met het onvoldoende geven van zorg en eten.

De twee verdachten staan ook terecht voor de mishandeling van de twee broertjes en het pleegzusje van het 11-jarige meisje. Het zusje moest onder andere naakt in een emmer staan met haar eigen urine. De broertjes werden geschopt en geslagen en kregen brandende sigaretten naar zich gegooid.

2:01

Dit zijn de beschuldigingen aan het adres van de pleegouders

09.47 - Rechtszaak gaat van start

De rechters hebben plaatsgenomen en de verdachten Johnny en Daisy zitten in het verdachtenbankje. Hij zit met zijn armen over elkaar te luisteren, zij met de handen in elkaar gevouwen. Ze gaven elkaar een knikje toen zij gingen zitten.

De inhoudelijke behandeling gaat nu van start. De rechter benadrukt dat de verdachten de niet antwoord hoeven te geven op de vragen. Vanwege de grote publieke belangstelling hoopt de rechter op een goed verloop van de dag, zonder onderbrekingen.

09.38 - Dit bespreekt de rechtbank vandaag

De rechtbank zal op de eerste zittingsdag de beschuldigingen naar de destijds 38-jarige pleegouders Johnny en Daisy bespreken. Welke straf de twee ouders boven het hoofd hangt weten we vrijdagmiddag pas.

09.30 - Veel belangstelling voor de zaak

Voor de extra beveiligde rechtbank in Rotterdam staan donderdag veel motorrijders van Bikers Againt Child Abuse. Zij betuigen hun steun voor het mishandelde meisje. Zij hebben al doel om een veiligere omgeving te realiseren voor misbruikte en mishandelde kinderen.

Binnen in de rechtszaal is er daarnaast zoveel belangstelling, dat het publiek niet op de publieke tribune past. De rechtbank heeft daarom een videozaal geopend, zodat iedereen de zaak alsnog kan volgen.

09.00 - Rechtszaak start later

De rechtszaak tegen de pleegouders van het 11-jarige pleegmeisje in Vlaardingen begint deze donderdag in de rechtbank van Rotterdam. De zaak had om 09.00 van start moeten gaan, maar laat nog even op zich wachten. Hoe laat het begint, is niet bekend.