15 jaar wachten op sociale huurwoning: Maria woont noodgedwongen met ex-man samen

Zeker 15 jaar wachten totdat je eindelijk recht hebt op een sociale huurwoning. Mensen voor wie particulier huren ontoegankelijk is, kunnen geen kant op. Maria is één van de velen. Zij woont noodgedwongen samen met haar ex-man, waar ze eigenlijk geen contact meer mee wil.

"Ik sta nu 4 jaar op de wachtlijst. Dat betekent dat ik nog ongeveer 11 jaar te gaan heb", zegt een moedeloze Maria. "Ik heb de hoop eigenlijk opgegeven."

De coronapandemie heeft ervoor gezorgd dat Maria zonder geld kwam te zitten, waardoor het huren van een particuliere woning voor haarzelf en haar zoontje er op dit moment niet bij is. "We hebben geprobeerd een urgentieverklaring aan te vragen zonder enig resultaat", aldus Maria. "We hadden geen andere opties. We liepen op dat moment zelfs bij de voedselbank."

Slapen op de bank

Doordat de ex-man van Maria 's nachts werkt en zijzelf overdag of 's avonds kunnen ze elkaar ontwijken. Maar dat is niet iedere dag zo. "Als mijn ex in het weekend thuis is, slaap ik op de bank."

Zondagmiddag was Maria bij het woonprotest. De protesten die tot nu toe zijn gehouden zijn succesvol geweest.

"We hebben het voor elkaar gekregen om in het coalitieakkoord te krijgen dat er geen woningen meer worden gesloopt en dat er een einde komt aan de verkoop van sociale huur", aldus Thijs de Bekker, woordvoerder van het Woonprotest.

Jaarbeursplein

Het is helaas nog niet allemaal achter de rug, en de strijd stopt wat De Bekker betreft niet totdat er structurele verandering komt. Helaas is het Jaarbeursplein waar actie werd gevoerd een duidelijk voorbeeld van het probleem. "Op het Jaarbeursplein zijn sociale huurwoningen gesloopt om ruimte te maken voor luxe appartementen. De zogenaamde Galaxy Toren", vertelt de Bekker. "Ondertussen is de bouw daar al jaren stilgelegd. Dat is in een crisis als deze niet te verklaren."

Voorlopig is Maria nog niet geholpen met een protest en zit ze met de handen in het haar. Naar een dorp verhuizen is voor haar geen optie, met de school van haar zoontje en haar eigen baan. Ook moet er dan een auto aangeschaft worden, waarmee de kosten alleen maar hoger worden.

Voorlopig blijft het wachten. En tot die tijd in het weekend op de bank slapen.