Richelle kreeg telkens verkeerde diagnoses na miskraam: 'Beperkingen aan overgehouden'

Als Richelle een miskraam krijgt en daarna met klachten kampt, stellen artsen meerdere keren een verkeerde diagnose. Dat gebeurt volgens de stichting Voices for Women veel te vaak. Een van de redenen dat vrouwen zo vaak een misdiagnose krijgen, is dat de medische wereld vooral is afgestemd op het mannelijk lichaam.

Volgens stichting Voices for Women - voor vrouwen met onverklaarbare klachten - moet het anders. Daarom hebben zij 24 mei tot Dag van de Vrouwengezondheid uitgeroepen. Zaterdag werd in de Koninklijke Jaarbeurs de Kennisagenda Vrouwengezondheid gelanceerd. Duizenden ervaringsverhalen van vrouwen met onbegrepen gezondheidsklachten moeten leiden tot beter medisch onderzoek en beleid.

Dat het belangrijk is om aandacht te vragen voor dit onderwerp, weet Richelle dus maar al te goed. Voor haar begon de ellende al in 2010, nadat ze voor de tweede keer een miskraam kreeg. "Ik werd door de huisarts doorverwezen naar een psycholoog omdat ze dachten dat mijn nekklachten kwamen door de miskraam", aldus Richelle. "Maar een week later begon ik ook gezichtsverlies te krijgen. Toen werd er gezegd dat ik ijzertekort had door het bloedverlies en kreeg ik pillen."

In Nederland wordt de laatste hand gelegd aan een richtlijn voor alle medisch betrokkenen voor de behandeling van Hyperemesis Gravidarum (HG), oftewel: zeer ernstige zwangerschapsmisselijkheid. Jessica werd, ondanks meerdere ziekenhuisopnames, tijdens haar zwangerschappen door medici meermaals bestempeld als aansteller:

2:35

Jessica was extreem misselijk tijdens zwangerschap, nu is er erkenning voor haar aandoening

Hersenletsel

Richelle werd na een tijd doorverwezen naar het ziekenhuis. "Toen bleek ik vochtophoping in mijn hersenen te hebben", vertelt ze. "Uiteindelijk heb ik medicijnen gekregen en werd er meerdere keren vocht uit mijn hersenen getapt." Pas in december werd duidelijk wat haar daadwerkelijke diagnose was: een oogaandoening en niet-aangeboren hersenletsel.

Richelle neemt haar artsen niets kwalijk, zegt ze: die hadden de beste intenties. "Toch heb ik misdiagnoses gekregen", aldus Richelle. "Ik heb helaas ook beperkingen overgehouden aan de aandoeningen en ik moet mijn energie goed verdelen. Dat ze nooit zullen weten hoe het is ontstaan, vind ik wel heel eng."