De eerste landelijke zorgstaking ooit is geweest, en nu?

Woensdag was de eerste landelijke staking door ziekenhuispersoneel ooit in Nederland. In tientallen ziekenhuizen legden zeker 150.000 mensen het werk neer. Maar zijn ze iets opgeschoten met de zorgstaking?

Hoe groot was de zorgstaking?

Door de zorgstaking lagen in totaal 83 ziekenhuizen, 32 poliklinieken en vier revalidatiecentra bijna volledig plat. Operaties die gepland waren, gingen niet door. De spoedeisende hulp, hartbewaking en verloskundeafdelingen bleven wel open.

De zorgstaking was georganiseerd door vakbonden FNV, FBZ, CNV en NU'91. Er vallen 200.000 mensen onder de cao ziekenhuizen. Medewerkers van academische ziekenhuizen deden niet mee omdat zij onder een andere cao vallen.

Wat deden de actievoerders?

Ziekenhuispersoneel greep de zorgstaking aan om op verschillende plekken actie te voeren. Zo werd op het Jaarbeursplein in Utrecht een grote manifestatie gehouden. Met spandoeken en toeters maakten honderden stakers duidelijk hoe ontevreden ze zijn. Lees ook: Waarom doktersassistente Gyorgyike ook staakte In de Amsterdamse ziekenhuizen van het OLVG legden medewerkers rond lunchtijd het werk neer. De stakers gingen de straat op en liepen door de stad voor een lawaaiprotest. Ze kregen daarbij hulp van een brassband. Na de protestmars ging het ziekenhuispersoneel weer aan de slag.

Wat willen ze?

Het personeel in ziekenhuizen strijdt voor betere arbeidsvoorwaarden in de nieuwe cao. Zo eisen de vakbonden dat er jaarlijks een loonverhoging van vijf procent komt. Daarnaast moet de hoge werkdruk worden verminderd. De ziekenhuizen hebben voorgesteld om de lonen over een periode van 34 maanden twee keer met vier procent te verhogen. Voor de vakbonden is dat bod onacceptabel. "Het zou neerkomen op 2,8 procent per jaar, terwijl de meeste cao's in de zorg boven de drie procent zitten."

Kunnen ziekenhuizen het betalen?

Ad Melkert, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen, kwam naar het Jaarbeursplein toe om de actievoerders toe te spreken. Hij werd met gejoel en boegeroep ontvangen. De stakers riepen steeds harder 'vijf procent, vijf procent'. De voorzitter zei zo'n loonsverhoging prima te vinden, maar dat het wel betaald moet kunnen worden. Volgens hem hebben de ziekenhuizen niet genoeg geld om de geëiste loonsverhogingen door te kunnen voeren. "We zitten in een te krappe jas."  Melkert vindt daarom dat de politiek met meer geld moeten uittrekken.

Hoe nu verder?

De onderhandelingen voor een nieuwe cao liggen sinds de zomer stil. Minister Bruno Bruins van Medische Zorg heeft de afgelopen dagen met zowel de vakbonden als ziekenhuizen gesproken. Hij hoopt donderdag een doorbraak te kunnen forceren. "Er zit schot in de zaak. Beide partijen zeggen tegen mij dat ze wel weer met elkaar aan tafel willen", zegt de minister tegen Hart van Nederland. Betekent een eventuele loonsverhoging voor het ziekenhuispersoneel dat de zorgpremie omhoog gaat? Dat wil Bruins niet zo stellen. "Het wordt allemaal uit hetzelfde zorgbudget betaald en dat is een enorme puzzel." De zorgkosten zullen volgens de minister de komende jaren verder stijgen, "maar dat staat los van deze cao-onderhandelingen". Redactie/ANP