Sven uit Groningen wil niet meer leven vanwege heftige oorsuizen. Hij heeft het zo erg dat het zijn leven ondraaglijk maakt. De patiënt, die ook last heeft van autisme, heeft een euthanasieverklaring, maar wil het leven een tweede kans geven als hij in aanmerking komt voor een Wajong-uitkering. Om die reden heeft hij zich vrijdag vastgeketend bij de deur van de UWV-directeur in Roermond. Zo probeert hij toch aandacht te krijgen en hoopt hij dat zijn huidige bijstandsuitkering wordt omgezet naar een Wajong-uitkering, zodat hij naar zijn hutje in Frankrijk kan waar het rustig en stil is. Met zijn bijstandsuitkering mag hij niet naar het buitenland en hij komt niet in aanmerking voor de Wajong-uitkering, want hij is pas op latere leeftijd gediagnosticeerd met autisme. Het actievoeren valt Sven zwaar. "Het was echt een rotnacht. Mijn kleren, koffer en spulletjes zijn allemaal nat. Wel zijn de buurtbewoners heel lief, die brengen koffie en thee. De eerste agent zei dat ik er mocht blijven zitten, maar als ik zou slapen zien ze het als kamperen en dan moet ik weg. Ik heb gezegd dat ik hier blijf zitten tot er een oplossing komt." Lees ook: Huisjeseigenaren Recreatieoord zijn vertrouwen in gemeente kwijt door verkoopplannenWandeling RoermondDie nacht kwam er weer een agent en dat was niet zo'n leuk gesprek. "Hij begon al met een kwade toon: 'Wat moet dit?' Maar ik kan niet zo goed horen, dus ik zei dat ik hem niet verstond. 'Je hoort me wel!' riep hij toen. Hij riep vervolgens dat ik hier niet bij het hek mocht zitten 's nachts. Ik mocht alleen op een openbaar bankje zitten. Ik deed dus geen oog dicht. Wel heb ik even een wandeling gemaakt door de stad en zag ik meerde keren politie en handhaving voorbij rijden." Om de tijd te doden heeft Sven maar gewandeld door de stad Roermond. "Nu heb ik me weer vastgeketend aan het hek, want dat mag weer. Verder zijn er twee vrienden met mij mee, die hebben een busje." Sven heeft directeur Tof Thissen van het UWV ook nog gesproken. "Gisteren kwam hij me toe en zei die tegen me: je kunt hier blijven tot Sint-Juttemis, maar je krijgt toch niet je zin. Mij heb je niet."En ook vandaag ging het contact tussen de twee niet goed. "Vrijdagmiddag kwam meneer Thissen weer boos naar buiten. Dit keer liep hij te schelden. Daarna is hij zijn huis ontvlucht."Lees ook: Venlo wil af van ammoniaktransport over spoor: 'Het zijn rijdende bommen'Hulp omwonendenDe reacties van omwonenden zijn verschillend. "De ene keer zegt iemand dat ik de privacy van de directeur schend, de andere keer komen mensen soep brengen. Ook mag ik bij de buren van de UWV-directeur naar het toilet. Daar ben ik dan weer blij om, de Limburgers zijn warm." Sven zegt dat hij uit zichzelf niet snel om hulp zou vragen. "Ik heb ook autisme, dus dat doe ik niet zo snel." Directeur Wil Verschoor van Stichting Hoormij zegt dat het verhaal van Sven helaas herkenbaar is. "Naar schatting zijn er 17.000 mensen in Nederland die last hebben van ernstig oorsuizen. Daar zijn behandelingen en therapieën voor, maar bij een kleine groep slaat dat niet aan." Volgens Verschoor is er ook geen geneesmiddel voor. "Het is heel flauw, want dan krijg je de mededeling dat je er mee moet leren leven. Hoewel Sven autisme heeft en zelf aangeeft dat hij niet snel hulp zou zoeken, zou ik hem wel aanraden om altijd om hulp te blijven vragen." Sven zelf zegt dat hij voorlopig blijft actievoeren. "Ik ga toch dood, dus ik ga nergens heen. Niet totdat er een oplossing komt." Lees ook: Groningse hongerstaker Dhani stopt na 35 dagen met zijn actie, maar blijft strijdenReactie gemeenteDe gemeente waar Sven woont laat in een schriftelijke reactie weten: “Het is een nare en vervelende situatie waarin onze inwoner zich bevindt. We hebben steeds geprobeerd hem zo goed mogelijk te helpen met alle hulp en regelingen die we als gemeente voor hem hebben. Bijstand biedt geen mogelijkheid om met behoud van uitkering voor langere tijd of permanent in het buitenland te verblijven.''
