Trudy Scheele beviel 52 jaar geleden van haar kind. Omdat de zoon ongepland ter wereld kwam en zij ongehuwd was, moest ze hem afstaan. Die pijn is nooit weggetrokken en daarom wil ze gerechtigheid. Ze stelt de Nederlandse Staat aansprakelijk voor het gedwongen afstaan van haar kind. De procedure gaat eind van dit jaar van start, maar er is nog niet genoeg geld. Daarom is ze een crowdfunding gestart. "Ik voel me vooral gediscrimineerd", vertelt ze aan Hart van Nederland. "Een ongehuwde moeder werd afgeschilderd als een slecht iemand, we konden geen kind opvoeden. Er werd alles uit de kast getrokken om dat te voorkomen." Volgens haar leidt discriminatie "tot dit soort dingen". Lees ook: Nederlandse overheid wist van misstanden rond adopties'Vast in verwerkingsproces'Trudy is niet de enige bij wie dit is gebeurd: in de jaren vijftig, zestig en zeventig stonden ruim 13.000 vrouwen hun kind gedwongen af ter adoptie. "In mijn dagvaarding zijn vijftien vrouwen die willen getuigen, drie of vier willen anoniem blijven", weet ze. "Maar er zijn nog veel meer vrouwen die nog vast zitten in het verwerkingsproces", vervolgt Trudy. Er zijn volgens haar zelfs vrouwen die het helemaal niemand verteld hebben, zelfs niet hun echtgenoot. "Ze zitten vast in hun geschiedenis." Ook voor hen eist de vrouwen nu dat de waarheid boven tafel komt. "We willen dat de overheid toegeeft: dit is er fout gegaan", zegt Trudy vurig. "Ik wil dat het Nederlandse volk weet dat er in de jaren zestig iets vreselijks is gebeurd met ongehuwde jonge vrouwen die een baby kregen. Er zijn veel jonge mensen die het niet weten. Het mag gewoon niet vergeten worden.Geen schadevergoedingTrudy wil geen schadevergoeding, alleen gerechtigheid. "En het zou mooi zijn als we de onkosten die we gemaakt hebben vergoed krijgen." Ze zegt het bewijs helemaal rond te hebben. "We hebben archieven. Mijn dossier alleen al is voldoende bewijs." De Epese wist de informatie boven tafel te krijgen, maar dat lukt niet iedereen vanwege privacyoverwegingen. "Iemand wilde met mij mee procederen, maar haar zoon en adoptiefamilie staan in het dossier. Daarom krijgt ze het dus niet boven tafel. Het is erg ingewikkeld." Lees ook: Meldpunt gedwongen adoptie: 'Ik ben letterlijk uitgegumd'Verjaring mogelijk probleemEr is nog veel werk aan de winkel is, weet ze. En dan speelt verjaring de ongehuwde moeders ook nog parten. "Het zou kunnen dat we in hoger beroep moeten, maar daar is geen geld voor." Volgens Trudy willen er meer vrouwen meedoen. "Ze willen alleen het financiële risico niet nemen. Stel dat ze met mij gaan procederen, dan moeten ze geld ophoesten, wat ze waarschijnlijk niet kunnen."'Belangrijk voor 13.000 vrouwen'Trudy heeft daarom de hulp ingeschakeld van Bureau Clara Wichmann. "De procedure is voor haar alleen, maar de uitspraak is voor die 13.000 vrouwen heel belangrijk", vertelt projectleider Femke Zeven. De organisatie is aangesloten bij het proces om financieel ondersteuning te bieden, omdat het de uitspraak heel belangrijk vindt voor de rest van de vrouwen. "Het is het doel dat de mensen die ditzelfde hebben meegemaakt ook gerechtigheid krijgen. We hopen dat de Staat met hen in gesprek gaat", legt Zeven uit.'Trots op mijn zoon'Zelf heeft Trudy haar kind pas twee jaar geleden weer opnieuw gezien, een halve eeuw nadat ze hem gedwongen moest afstaan. Dat was volgens haar "heel bijzonder, maar ook een beetje vreemd". "Je hebt die vijftig jaar waarin hij zich tot een volwassen persoon heeft ontwikkeld gemist." Ze mocht hem dan niet hebben zien opgroeien, dat maakt de moeder niet minder trots op haar zoon. "Hij is heel goed terechtgekomen, hij heeft het goed gedaan, dus ik ben heel trots." Maar Trudy had hem natuurlijk liever zelf opgevoed. Begrijpt haar kind na al die jaren wat er precies gebeurd is? "Ik hoop het wel", zegt zijn moeder. "Het zal voor hem ook wel een moeilijke geschiedenis zijn, net zoals het voor mij is, want het is eigenlijk ook zijn geschiedenis natuurlijk."