Doodgaan blijft lastig onderwerp: 'Ze praatte met haar gezin en overleed diezelfde nacht'

Longarts Sander de Hosson vergeet nooit die mevrouw die op haar sterfbed nog door werkte. Toen ze eindelijk met haar partner en kinderen sprak over haar naderende dood, bleek dat haar laatste dag te zijn. "Ik had ze meer tijd om te praten gegund". Deze week start een grote campagne om stellen aan te moedigen te praten over de dood.

Volgens longarts De Hosson komt het heel vaak voor dat mensen weten dat ze gaan overlijden, maar nooit met hun dierbaren praten over het einde dat nadert. De mevrouw die De Hosson zo bij is gebleven, had hartfalen en ging erg achteruit. Toch sprak ze niet met haar gezin over haar naderende dood. "Pas toen wij heel direct en eerlijk tegen haar zeiden: 'U gaat sterven', brak er iets en begon ze heel hard te huilen. Toen heeft ze er toch met haar partner en kinderen over gepraat. Diezelfde nacht stierf ze."

Om het taboe op de dood te doorbreken hield Paul onlangs zijn eigen uitvaart, terwijl hij nog leeft:

1:28

Kerngezonde Paul is op eigen uitvaart: 'Belangrijk over dood te praten'

"Wat weten deze koppels écht van elkaar? Alles. Tot het over de dood gaat." Dat is de slogan van een campagnevideo voor de Week van de Palliatieve Zorg, die vandaag start. Palliatieve zorg is zorg voor mensen die ongeneselijk ziek zijn. De campagne is een idee van centrum voor palliatieve zorg Carend en Stichting Komma, die het levensverhaal vastlegt van terminaal zieke ouders. Ze willen met de video stellen bewegen om te gaan praten over het einde van hun leven, hoe moeilijk dat ook is.

In de campagnevideo worden drie koppels gevolgd die denken alles van elkaar te weten. Maar als het gesprek op de dood komt, blijkt het een uitdaging te zijn om hierover openhartig te praten, zelfs met de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dit onderstreept volgens deskundigen de noodzaak om het taboe rond de dood te doorbreken.

Best traumatisch

Hoewel longarts De Hosson benadrukt dat iedereen zelf mag weten hoe hij of zij met de naderende dood omgaat, gunt hij mensen toch meer tijd om er samen over te praten. De Hosson: 'Die ene avond die die mevrouw met haar gezin had, toen ze eindelijk over haar naderende dood praatten, was wel een hele mooie avond, hoorde ik achteraf. Maar het is toch verdrietig dat ze er niet wat meer naartoe hadden kunnen leven. Dat was voor haar dierbaren best traumatisch."