Dodenherdenking Hoogeveen begint 20 minuten te vroeg en duurde dubbel zo lang

De draaiboeken lagen natuurlijk klaar, maar zowel in Groningen als in Hoogeveen is het niet gelukt om tijdens de Dodenherdenking om 20:00 uur twee minuten stilte te organiseren. In Groningen waren de twee minuten stilte drie minuten te laat, in Hoogeveen maar liefst twintig minuten te vroeg. En die twee minuten stilte daar, werden in totaal vier minuten...

Een kleine tweehonderd mensen waren van de partij bij het Joodse monument in Hoogeveen en allen dachten ze waarschijnlijk: wat vliegt de tijd. Want om 19:40 klonk ineens het taptoesignaal en dus hield iedereen keurig de mond.

'Verbaasde blikken'

"Tja, we waren te vroeg", aldus Theo Osinga, vicevoorzitter van de Historische Kring Hoogeveen, droogjes tegen RTV Drenthe. Osinga nam dit jaar de moeilijke taak op zich om de herdenking in goede banen te leiden, omdat de persoon die dit normaal altijd doet, met vakantie is.

Normaal gesproken loopt de stille tocht ook langs de Joodse synagoge maar omdat er tevens een krans zou worden gelegd bij het Joodse monument, besloot de organisatie de stop bij de synagoge te schrappen. Daardoor was er een tijdswinst van twintig minuten ontstaan, maar ja: 'vooral doorgaan'... "Ja, er waren wel wat verbaasde blikken", zegt Osinga tegen de omroep.

Slachtoffers dubbel herdacht

Gelukkig was daar Muziekvereniging Wilhelmina, die vervolgens doorspeelde tot 20:00 uur. Daarna werd er opnieuw twee minuten stilte gehouden. "We hebben de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog dit jaar dubbel herdacht. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar volgend jaar gaat het weer zoals het hoort. We leren altijd weer bij", zegt Osinga monter.

De Dodenherdenking in Groningen liep in de soep omdat de klokken van de Martinitoren te laat begonnen met luiden, waardoor heel het programma uitliep. Volgens de organisatie daar gebruikten de klokkenluiders een oud draaiboek dat in coronatijd werd gebruikt. Toen waren er geen sprekers.

Bovenstaande reportage was eerder te zien bij Hart van Nederland.

Beeld: Kim Stellingwerf Fotografie