Aygun (14) uit Heerhugowaard moet gedwongen verhuizen naar Emmen vanwege asielprocedure

De familie Rustamli vluchtte zes jaar geleden vanuit Azerbeidzjan naar Nederland. Het gezin woont nu in een asielzoekerscentrum in het Noord-Hollandse Heerhugowaard, maar moet donderdag  verhuizen naar een gezinslocatie in het Drentse Emmen in afwachting van een terugkeer. Het gezin hoopt in Heerhugowaard te kunnen blijven tot alle beroepsprocedures zijn afgerond. Voor het kinderpardon, dat vorig jaar werd opgeheven, kwam de Azerbeidzjaanse familie niet in aanraking. Daarvoor loopt nu een bezwaarprocedure. Daarnaast kampt de vader van het gezin met hartklachten. Als de medische procedure wordt toegekend mag de familie in het azc in Heerhugowaard blijven. Ze hopen dan ook een goede kans te maken om in Nederland te blijven en begrijpen niet waarom ze naar Emmen moeten verhuizen om daar de procedures af te wachten. Lees ook: IND veel te traag en moet asielzoekers tientallen miljoenen schadevergoeding betalen

Hele school in actie

Zoon Rufat (21) studeert inmiddels in Haarlem en dochter Aygun (14) zit in de tweede klas van het vwo op het Stedelijk Dalton College in Alkmaar. Tijdens de muziekles laat Aygun aan Hart van Nederland weten dat de school zeer betrokken is en dat haar klasgenoten enorm met haar meeleven. Met een petitie, een brief en een videoclip vragen ze aandacht voor de situatie van haar familie. "Ik vind het echt superlief van hen dat ze mij hier willen hebben. Zelf zou ik ze ook superveel missen", zegt het meisje.

'Verhuizing zou raar zijn'

De tiener zou het moeilijk vinden om gedwongen haar vertrouwde omgeving te verlaten. Ze kan zich dan ook niet voorstellen dat ze naar Emmen zou moeten. "Dat zou heel raar zijn. Er zijn ook best veel zorgen, zeker voor mijn familie. Zij vinden het heel moeilijk." In Heerhugowaard en Alkmaar voelt Aygun zich thuis. Van haar vaderland Azerbeidzjan kan ze zich niet veel herinneren. Ook spreekt ze de taal niet goed. "Heel veel woorden weet ik niet meer. Meestal praat ik gewoon Nederlands met mijn moeder." Lees ook: 'Kwetsbare vluchtelingen de dupe van nieuw kinderpardon' Dat de hele school voor haar in actie komt, vindt ze bijzonder. "Het gebeurt niet vaak dat mensen zo voor je opkomen. Het is heel lief dat ze dat doen. Ik zou het superfijn vinden om hier te blijven. Ik wil hier niet weg."

Aygun is 'kansrijke leerling'

Rector Anna-Paulien Smits vertelt dat Aygun er voor de leerlingen helemaal bij hoort. "Ik denk dat ze het zich niet kunnen voorstellen als hun klasgenootje over twee dagen niet meer in de klas zit. Als we daarover nadenken bloedt ons hart." Aygun is volgens de schoolbestuurder een getalenteerde leerling. Ook haar broer Rufat doet het goed. Hij slaagde een jaar geleden voor de havo en studeert nu. "Het is zo zonde dat wij in Nederland het laten gebeuren dat leerlingen die kansrijk zijn in onze samenleving - en echt iets kunnen betekenen - ontnomen wordt om hun onderwijsloopbaan te vervolgen." De rector zegt het verschrikkelijk te vinden dat de familie Rustamli naar een opvanglocatie in Emmen moet verhuizen terwijl de procedures nog lopen. "We kijken wel of we ervoor kunnen zorgen dat ze ook daar weer naar school gaat, maar dit is natuurlijk een enorme onderbreking van haar schoolloopbaan. Ze zou helemaal opnieuw moeten beginnen."

'Falende asielprocedure'

Burgemeester Bert Blase van Heerhugowaard laat weten dat deze zaak aantoont dat de asielprocedure niet op orde is. "Keer op keer zijn kinderen daar het slachtoffer van." Verder vindt hij dat dit ook ontwrichtend is voor de samenleving. "Mensen gaan zich hechten en kinderen gaan zich wortelen. Dat is een pijnlijk gevolg van een falend asielbeleid op dit moment." Lees ook: 'Wachttijd asielprocedure loopt op tot een jaar en vier maanden' Als burgemeester kan hij de gedwongen verhuizing niet tegenhouden. "Wat ik wel kan doen is een brief schrijven naar het bevoegd gezag om hen op te roepen nogmaals naar de situatie te kijken, juist omdat die zo schrijnend is voor de kinderen." Wel zegt Blase erbij dat zijn verwachtingen van Den Haag niet hoog zijn. "Zij voeren uit wat hen is opgedragen, maar burgemeesters zitten dicht op de praktijk en ervaren de gevolgen. Als burgervader wil ik wel een poging doen om het bevoegd gezag te wijzen op de consequenties."