Björn Kuipers blaast komend weekend af met EK-finale: 'Een echte leider'

Toch nog een Nederlander in de EK-finale: scheidsrechter Björn Kuipers mag de wedstrijd tussen Engeland en Italië fluiten. Het is zeer waarschijnlijk de laatste grote wedstrijd van de 48-jarige arbiter uit Oldenzaal. Zijn licentie loopt af, hij bereikt bijna de pensioengerechtigde leeftijd voor scheidsrechters en bovendien heeft hij nog een familie, én twee supermarkten om te runnen.

De 17-jarige Max Letteboer uit Amersfoort hoopt ooit in de voetsporen van Kuipers te treden. Hij fluit al sinds zijn 10e, maar maakt ook nog eens carrière als leidinggevende bij de lokale supermarkt. "Het zijn twee vakken die veel op elkaar lijken. Je moet zorgen dat je de regels goed toepast. En je moet niet voor iedere kleine overtreding fluiten, maar ook zorgen dat de boel niet uit de hand loopt."

Max is trots dat hij nu al twee jaar deel uitmaakt van de jeugdopleiding van de KNVB. "De Nederlandse scheidsrechters het zo goed doen op het EK, daaraan zie je ook hoe goed de opleiding is. Je leert er goed omgaan met bepaalde situaties. Zoals racisme op het veld, dat is niet iets wat je van nature hebt meegekregen."

Herkenbaar zonder tenue

Sander de Brito Roque werkt bij de KNVB aan de opleiding van jonge scheidsrechters. "Scheidsrechter zijn is een feeling. Als jij dat leuk vindt, dan merk je dat al tijdens je eerste wedstrijd. Iedereen staat stil als jij op je fluitje blaast. Je moet gelijk weten wat je doet, je moet beslissingen durven nemen. Het liefst de juiste."

"Scheidsrechters zijn vaak mensen waarvan je zegt: daar staat iemand", meent De Brito Roque. "We zeggen bij de KNVB vaak tegen elkaar: je kunt al aan iemand zien dat het een scheidsrechter is, als 'ie komt aanlopen in zijn alledaagse kloffie. Dat geldt natuurlijk zeker voor Kuipers."

Het oude nest

Bennie Nordkamp kent Kuipers nog vanuit de jeugd van de Oldenzaalse amateurclub Quick '20. "Ik heb hem twee jaar getraind in de B-groep", vertelt hij aan Hart van Nederland. "Het was geen topper als middenvelder, maar wel iemand waar je op kon bouwen. Het is een echte leider, hij nam het hele team op sleeptouw, maakte iedereen even belangrijk. Dat zie je nu nog steeds bij hem."

Op de velden van de Twentse club kreeg Kuipers ook voor het eerst een fluit in zijn handen geduwd. "Hij dacht vaak dat hij het beter zag dan de scheidsrechter. Veel commentaar op de leiding. Zo is het dus begonnen. Zijn vader dacht: probeer het dan zelf maar, als je het zo goed weet."

Nordkamp heeft hoop dat Kuipers na zijn arbiterspensioen nóg vaker zijn gezicht kan laten zien bij zijn oude club. "Ik spreek hem nog 3-4 keer per jaar, maar niet alleen over voetbal. In Oldenzaal is het natuurlijk ons kent ons. Ik heb wel begrepen dat hij straks weer wat meer wil gaan doen. Al fluit hij hier soms al een wedstrijdje van de jeugd."