Jongensdroom komt uit: Jeroen vindt honderden zilveren munten op akker

Wie heeft er niet als kind van gedroomd? De vondst van een schat, met waardevolle munten en dan waarschijnlijk in een schatkist op een eiland. Jeroen Mathijsen deed het, hij vond een echte muntschat. Niet in een schatkist op een eiland in de zee, maar gewoon op een akker in Rosmalen. Donderdag is een bijzondere dag voor de Brabander, hij mag voor het eerst zijn ultieme vondst van honderden zilveren munten laten zien.

In het Erfgoedcentrum in Den Bosch toont Jeroen zijn waardevolle schat: 389 munten uit de periode tussen 1300 en 1400. Hij is er supertrots op: "Er zijn genoeg archeologen die dit ook graag hadden gevonden, die misschien met enige jaloezie kijken. Diep in mijn hart wilde ik vroeger archeoloog worden maar dat ging door allerlei oorzaken niet. Dat ik uiteindelijk toch zo’n belangrijke archeologische vondst heb gedaan, is geweldig."

Jeroen vindt de munten in 2021 tijdens de coronaperiode, niet lang nadat hij een metaaldetector heeft aangeschaft. Eerst vindt de amateur-archeoloog op een akkerlandje waarvan hij de locatie nog steeds geheim houdt, enkele middeleeuwse munten. De keer erop gebeurt dat weer. Bij elke nieuwe zoektocht komen er nieuwe bij. Uiteindelijk verzamelt hij samen met nog enkele andere zoekers een schat van honderden zilveren munten.

Half jaarsalaris

Deskundigen weten Jeroen te vertellen dat het geld waarschijnlijk tussen 1374 en 1378 is verstopt en dat de munten in de loop der jaren waarschijnlijk door het ploegen over de hele akker verspreid zijn geraakt.

Wie de geldstukken daar heeft verstopt is niet bekend, al heeft de Bossche stadsarcheoloog Ronald van Genabek wel een vermoeden om wat voor persoon het gaat: "Alles wijst erop dat het een handelaar is geweest. Alle munten bij elkaar waren toen ongeveer een half jaarsalaris waard. Het was toen een onrustige periode met veel conflicten en oorlogen dus misschien heeft hij ze willen verstoppen zodat het niet afgepakt zou worden."

Net een film

Of Jeroen er rijk van wordt, weet hij niet. Hij deelt de waarde van de vondst in ieder geval met de grondeigenaar, allebei de helft. Hij zou het leuk vinden als de vondst in een museum te zien is. Jeroen stopt nu met zoeken, zijn zicht gaat achteruit en het wordt te zwaar. Maar deze klapper kan niemand hem meer ontnemen: "Ik ben ineens een bekende archeoloog geworden. Het is net een film en ik geloof het nog steeds niet. Dit is de kroon op mijn werk."