Twaalf jaar 'premier Mark Rutte': ziet hij een patroon in problemen die zich opstapelen?

Het toeslagenschandaal, de aardbevingsproblematiek, de misère binnen de jeugdzorg. Mark Rutte is toe aan zijn vierde kabinet en ondertussen twaalf jaar premier van Nederland. Hij is daarmee ook moreel verantwoordelijk voor een aantal hoofdpijndossiers die we kennen en die maar niet worden opgelost, zegt hij zelf: "Het wetboek zegt: 'ik ben er niet verantwoordelijk voor.' Mijn hart en hoofd zeggen: 'Ik ben er wel verantwoordelijk voor.'" Ziet hij een patroon? Is er een patroon?

Het is vrijdagmiddag, het wekelijkse persmoment van de premier is bezig. Camera's staan op hem gericht, journalisten stellen vragen. Tegelijkertijd lezen her en der in het land Nederlandse burgers recente artikelen over de uithuisplaatsing van 'toeslagenkinderen'. Zeer schrijnende verhalen, veelal.

Tweets, Facebookberichten, appjes onderling. "Heb je gelezen dat...?" Nederland praat over deze zaken én heeft er een uitgesproken mening over. Maar heeft onze premier, die - volgens de Ombudsman Nederlanders in de kou heeft laten staan tijdens de ellenlange formatie - ondertussen de pers te woord staat, dit wel door? Moet er na de belofte van 'een nieuwe bestuurscultuur' misschien eens beter over zijn continue aanblijven worden nagedacht?

Problemenoplosser?

Politiek verslaggever Sam Hagens staat deze week namens Hart van Nederland tussen de andere journalisten en denkt nog eens terug aan de verhalen die ook hij afgelopen week tot zich heeft genomen. Of waar hij bewindspersonen over heeft bevraagd.

Er schiet hem een vraag te binnen die hij op Rutte, de 'teflonpremier', wil afvuren. En dat doet hij dan ook op het moment dat hij aan de beurt is:

Rutte zegt dat het zijn ambitie is. De tweede vraag van Sam volgt direct:

Rutte vervolgt: "Als je bestuurt dan gaan er dingen niet goed, zeker, maar ik ben ook trots op dingen die wel bereikt zijn."

Met een zucht stelt Sam zijn derde vraag:

Dat valt zo zwart-wit niet te zeggen, volgens de premier. En dan de vraag die zorgt voor een antwoord met een hoog teflongehalte:

Het antwoord: "Een patroon is wat anders. 'Losstaan' of 'een patroon' zijn twee verschillende dingen." Maar toch... Rutte begint te lachen en geeft het woord weer terug aan Sam. "Misschien moet u..."

Sam:

En dan, na veel ge-heen-en-weer en nog het schudden van het hoofd door Rutte, volgt er van hem een lang antwoord en ontspint zich - ook met bijdrages van andere journalisten een uitvoerig vraaggesprek:

Tekst gaat verder onder de tweets. Het uitvoerige antwoord en de verdere discussie begint op 45 seconden in de eerste tweet en gaat verder in tweets twee, drie en vier:

Conclusie?

Nog steeds denkt Rutte - er valt overtuiging in zijn woorden te horen - nog aan te kunnen blijven. Om premier van Nederland te kunnen blijven. Maar een ding beseft hij zich ook goed: de kiezer bepaalt. En dat is vorig jaar gebeurd, tijdens de Tweede Kamerverkiezingen werd de VVD, met een opkomst van 78,7 procent, de grootste: 34 van de 150 zetels.

Inmiddels is er ruim een jaar verstreken sinds die verkiezingen. In 2025 moet het weer gebeuren. Het rode potlood mag er dan weer bij worden gepakt. Of misschien zelfs al eerder, mocht Rutte IV de eindstreep niet halen. Ondertussen blijft online - en vast ook in veel huiskamers - de discussie doorgaan. Op vrijdag, de dertiende van mei, zijn heel de avond #toeslagenschandaal en #nooitmeervvd trending op Twitter.