Yvonnes zoon werd door jeugdzorg uit huis geplaatst: 'Ooit komt hij thuis'

Door ontbrekende hulp en begeleiding van jeugdzorg blijven steeds meer uithuisgeplaatste kinderen langer in pleeggezinnen wonen dan nodig is. Sommigen keren zelfs helemaal niet meer terug naar hun eigen huis.

Yvonne van Dijk uit Nederhorst den Berg voert al jaren strijd met jeugdzorg. Haar zoon werd ruim vijf jaar geleden door een spoedverzoek uit huis geplaatst, omdat de basisschool van haar zoontje een melding had gedaan bij Veilig Thuis. Jarenlang probeert zij haar zoon weer terug naar huis te krijgen, maar krijgt daar geen passende ondersteuning van jeugdzorg voor.

Yvonnes zoon is één van de 45.000 kinderen die momenteel uit huis zijn geplaatst. Jaarlijks zijn dat er 20.000. Vaak wordt gehoopt dat dit een tijdelijke oplossing is, maar door gebrek aan begeleiding en constatering van goed gedrag van ouders door jeugdzorg kan de rechter niet altijd een uithuisgeplaatst kind terug laten keren naar zijn ouders. Ouders zoals Yvonne staan hierdoor met hun rug tegen de muur.

'Omgang jeugdzorg met ouders is slecht'

Advocaat Mieke Krol staat veel ouders bij die ten einde raad zijn en concludeert dan ook dat het niet meer om enkele gevallen gaat. "Na een paar jaar kun je wel zien dat het geen incidenten meer zijn, maar dat er sprake is van een patroon."

Volgens haar kan er een hoop veranderen. "De mogelijkheden zijn er niet voldoende. De manier van het brengen van een boodschap, de lange wachtlijsten, dat kan ook allemaal anders. De manier hoe er met ouders wordt omgegaan is erg slecht."

'Ooit komt hij thuis'

Ook Jeugdzorg Nederland erkent de problemen en herkent de kritiek. "Het lukt ons door hoog verloop door de werkdruk, het gebrek aan echte tijd voor gezinnen, zware problematiek, en de krappe arbeidsmarkt onvoldoende om de kennis en ervaring te behouden", aldus de branchevereniging.

Yvonne blijft intussen vechten voor haar zoon en geeft niet op. "Je zal wel moeten als ouder. Ooit komt hij thuis."