Zorg staat op instorten door griepgolf: 'We roepen om een oplossing, maar niemand luistert'

Het is enorm druk in de ziekenhuizen door het grote aantal patiënten met een luchtweginfectie, zoals griep. En dat terwijl de zorg nog op adem probeert te komen na de coronapandemie. Zorgmedewerkers waarschuwen de overheid: we staan op instorten.

Dat bedoelen ze letterlijk en figuurlijk. "Mensen lopen op reserves", vertelt Arjan van den Broek. Hij is verpleegkundige, onder andere op de spoedeisende hulp. "Je wordt gevraagd om extra te werken, terwijl je dat eigenlijk niet aan kan. Daardoor val je sneller uit, maar er komen geen nieuwe mensen bij omdat het niet aantrekkelijk is om in de zorg te werken. Het is een vicieuze cirkel."

Zelfbescherming

Arjan heeft inmiddels besloten om zelf minder vaak komt werken als er iemand uitvalt. "Uit zelfbescherming", vertelt hij aan Hart van Nederland. "Om het vol te houden. Je moet heel erg op jezelf passen." In tegenstelling tot vroeger heeft hij nu nog maar weinig plezier in zijn werk.

"De werkdruk wordt hoger. Je bent de hele tijd op je tenen aan het lopen en gewoon heel hard aan het werk. Het werkplezier neemt af daardoor. Na een drukke avonddienst op de spoedeisende hulp heb ik de volgende dag nog steeds last van m'n voeten." Maar ook voor de patiënten heeft het verregaande gevolgen.

"Ik ervaar het wel als een zorginfarct." Het beeld dat hij schetst is zorgwekkend. "Volle wachtkamers, hele lange wachttijden, ook op de spoedeisende hulp. Mensen kunnen het ziekenhuis gewoon niet in omdat er geen plek is. Ook ambulances moeten heel lang wachten."

Morele spagaat

Arjan is bij lange na niet de enige zorgmedewerker die met deze problemen kampt. NU’91, de beroepsorganisatie voor verzorgenden en verpleegkundigen, krijgt dagelijks berichten van leden dat het niet meer te doen is.

"Mensen zeggen dat ze het eigenlijk niet meer aan kunnen om de zorg te blijven leveren, maar dat ze tegelijkertijd ook de morele verplichting voelen om ten alle tijden zorg te willen leveren", legt Stella Salden van NU'91 uit. "Zeker in de gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg of thuiszorg - waar 24 uur zorg geleverd moet worden - komen mensen in een morele spagaat."

Frustrerend

Het is kiezen voor hun eigen gezondheid of die van hun patiënt. Deze problemen zijn niet nieuw, maar ze worden volgens Salden wel steeds erger omdat er geen structurele oplossingen komen vanuit de overheid. "We hebben nu ook de naweeën van corona en nog steeds burn-out-klachten", vertelt ze. "We moeten ervoor zorgen dat mensen in de zorg willen blijven werken door een normale werkdruk, leuke collega’s en een goede balans tussen werk en privé."

Toch is er weinig hoop op verandering. "We benoemen het steeds maar er worden geen structurele investeringen gedaan waardoor we het op langere termijn kunnen oplossen", zegt Salden. Arjan is het met haar eens. "Het is heel frustrerend. Je kunt er zo weinig aan doen. Je kunt het zeggen, je kan het roepen, maar er wordt gewoon niet geluisterd."