Grutto's tellen van levensbelang voor de weidevogel

De weidevogels sterven uit en dat is een kwalijke zaak, zegt Natuurmonumenten. De organisatie wijst onder andere de steeds intensievere landbouw aan als oorzaak. Daarom is het zaak het overgebleven aantal goed in kaart te brengen. En zeker nu, in het broedseizoen van de Grutto.

Grutto grappig

Het is een grappig ogend vogeltje, de grutto. Een lange snavel, eentje die op het eerste gezicht veel te groot zou zijn voor zijn kopje, lange smalle pootjes en een kenmerkende roep. Hij komt -nog- veel voor in ons land, samen met bijvoorbeeld de kievit en de scholekster. Volgens Natuurmonumenten groeit maar liefst negentig procent van de grutto's van West-Europa op in onze kustgebieden. Maar die grutto-populatie staat dus onder druk.

Intensieve landbouw

En daar maakt de natuurorganisatie zich zorgen over, zegt woordvoerder Maaike Wermer: "Om de stand van de grutto, Nederlands nationale vogel, in stand te houden, zouden ze zeker meer dan 13.000 jongen moeten grootbrengen. In 2018, een erg slecht broedjaar, waren dat slechts 6.500 'vliegvlugge' kuikens. Het wordt dus ook dit jaar weer erg spannend." Door die intensievere landbouw groeien er minder of zelfs geen bloemen en kruiden in de weiden. En dat trekt dan weer minder insecten en dus voer voor de vogels aan. Ook maaimachines kunnen voor flinke problemen zorgen. Die maaien naast gras (en bloemen en kruiden, dus) ook vaak nesten kapot. De intensieve landbouw is niet de enige oorzaak voor de problemen van de weidevogels. Ook zaken zoals CO2-uitstoot en het consumptiegedrag van de mens worden als oorzaken gezien.

Populatie weer in kaart

Nu de grutto aan het broeden is, is het dus tijd om de populatie weer goed in kaart te brengen. Boswachters trekken de natuur in, vaak met vrijwilligers, om de vogels te tellen. En soms hebben ze daar bijzondere methodes voor. In plaats van met een verrekijker in de bosjes te gaan liggen, lopen ze actief de weilanden in. Vogels schrikken daarvan en vliegen dan op, waardoor ze makkelijk te tellen zijn. En op die manier kunnen de boswachter en de vrijwillige vogelaars ook snel de nestjes met jonge vogels ontdekken. De naam van deze methode? Alarmtellingen. Wermer is blij met de hulp: "Er gaan heel wat uurtjes in zitten van enorm betrokken vrijwilligers die zich in deze periode flink inzetten voor de weidevogels in Nederland." Foto: Natuurmonumenten