Eerste zeehondenwachters zijn afgestudeerd en gaan aan de bak

Het zeehondenseizoen is weer begonnen. In juni en juli zijn er veel te spotten langs de Nederlandse kust en worden er veel jongen geboren. Om toe te zien op de veiligheid en gezondheid van de dieren, zijn er nu zeehondenwachters in dienst.

In april zijn de eerste zeehondenwachters geslaagd voor hun opleiding bij zeehondenopvangcentrum A Seal. "We zijn de opleiding gestart naar aanleiding van het zeehondenakkoord", zegt Marlies de Kraauw van A Seal. "De zeehondenwachter is een nieuw beroep. Zij zijn onze ogen en oren op het strand en kunnen hulp, rust en ruimte bieden waar nodig."

Observeren en helpen

In het zuiden zijn er op dit moment ongeveer zestig gediplomeerde zeehondenwachters. "Als we worden gebeld, komen we naar het strand", zegt Ad van den Berge, één van de onlangs gediplomeerde zeehondenwachters. "In de meeste gevallen mankeren de diertjes niets. In sommige gevallen zijn ze mogelijk ziek. Dan observeren we ze een tijdje of leggen we ze op een plaats waar weinig mensen komen. Als de toestand verslechtert, houden we contact met de dierenarts."

Vaak niets aan de hand

"Zeehonden die huilen op het strand roepen vaak emoties op bij mensen", vervolgt Van den Berge over de meldingen die hij krijgt. "In meer dan de helft van de gevallen is er echter niets aan de hand. Jongen huilen als ze bijvoorbeeld melk van hun moeder willen, maar de meeste zeehonden liggen hier te rusten of te slapen. Het is belangrijk om afstand te houden van de dieren en geen onrust te zaaien of stress te veroorzaken."

Van den Berge geniet in ieder geval met volle teugen van zijn nieuwe beroep. "Je bent vaak buiten en hebt veel contact met mensen. Je probeert een stukje voorlichting te geven. Ik heb een passie met het strand en die kan ik aan andere mensen overgeven."