De muskusrat: graaft gangen onder dijken, is een gevaar voor onze veiligheid

Niet iedereen zal het er direct mee eens zijn, maar ergens ziet de muskusrat er nog wel uit als een leuk diertje. Grote voortanden, doet een beetje denken aan bijvoorbeeld een bever, is altijd lekker z’n ding aan het doen in het water of op het gras. Maar... het beestje is funest voor onze dijken. En daarmee onze veiligheid. En daarom moet de muskusrat (overigens is het geen échte rat) uitgeroeid worden, vinden de waterschappen. Ze maken dan ook al voortdurend jacht op deze knagers. En met succes, want het aantal muskusratten is de afgelopen jaren al flink afgenomen. Maar het is nog niet genoeg: het beest moet helemaal uit ons land verdwijnen en we moeten de grenzen bewaken zodat ze niet terugkeren.

De muskusrat graaft. Veel.

Maar wat doet de muskusrat dan precies verkeerd? Hij graaft. En hij graaft veel. Voornamelijk onder dijken en oevers, iets dat voor verzakkingen kan zorgen. En dat is natuurlijk gevaarlijk. De waterschappen zijn, vaak in samenwerkingsverband, flink op de beesten aan het jagen. Landelijk zijn er ongeveer vierhonderd man bij betrokken. Ze zetten vallen uit en proberen zo veel mogelijk van de ratten te doden. Maar officieel uitroeien is nog niet het plan. Daarover stemt de Unie van Waterschappen op 14 juni.

Terugdringen

33 miljoen euro per jaar, dat kost de aanpak van de muskusrat per jaar landelijk gezien. En dat is dus om hem onder controle te houden. De waterschappen denken dan ook dat het terugdringen tot de landsgrenzen een goedkopere en betere optie is. Als half juni het besluit dus wordt genomen om het beest volledig terug te dringen, dan is de planning dat over tien tot vijftien jaar ons land muskusrat-vrij is.