Uitgewrongen pakketbezorgers hopen op fatsoenlijk salaris: 'Bezorgen niet gratis'

1.500 pakketten per week, 300 pakketten per dag. En snel een beetje, want je wordt betaald per adres waar je een pakket bezorgt. Dat is de dagelijkse gang voor pakketbezorgers in Nederland. Op de 'Dag van de bezorger' demonstreren bezorgers in Den Haag voor fatsoenlijke werkomstandigheden.

"Een bodemtarief en meer focus op de kwaliteit, in plaats van de kwantiteit, van de bezorging", zegt Ruud Wassenaar, voorzitter van de Belangenorganisatie voor Pakket Distributie (BPD). Dit zijn twee van de eisen die onderaannemers van grote bedrijven zoals PostNL vandaag willen overhandigen aan de Tweede Kamer.

Tijdsdruk

De bezorgers die vandaag demonstreren zijn niet direct in dienst van grote bezorgdiensten, maar onderaannemers. Ze vinden dat hun werkomstandigheden niet te vergelijken zijn met bezorgers die werken voor bijvoorbeeld PostNL, en moeten ook nog eens hun eigen dieselkosten betalen. "Ik hoor van oud-collega's die daar nu werken dat ze niet weten wat ze met hun dag moeten doen, ze hoeven veel minder pakketten te bezorgen dan wij. Van ons worden 300 bezorgde pakketten per dag verwacht. Zij hoeven er maar 165."

Het probleem is de overweldigende tijdsdruk, zegt Guillermo Ahmed, een van de demonstrerende bezorgers. "Je wordt betaald per succesvolle bezorging. Dus heb je zes pakketten voor één huis? Dan wordt je niet voor zes pakketten betaald." Wassenaar is het daarmee eens. "Het probleem zijn ook de scanners. Heb je een kwartier geen pakket gescand, omdat je bijvoorbeeld in de file staat of wat langer moet wachten voordat iemand de deur opendoet, dan heb je zogenaamd pauze."

Topsport

Wie van pakketten bezorgen pas echt een topsport maakt is Marianne Heemskerk van 77. Ze is sinds 1983 postbezorger en won tijdens de Olympische Spelen in Rome in 1960 op haar zestiende zilver op de vlinderslag 100 meter. Nu sleept ze met pakketten van 20 tot 25 kilo. "De volumes zijn erg omhoog gegaan het afgelopen jaar", zegt ze. "Daardoor kan ik, door mijn leeftijd, minder pakketten afleveren. Ik red 165 pakketten in 8 uur niet."

Ze houdt van haar werk. "Ik doe het voor het praatje met mensen, daar moet je ook de tijd voor nemen." Ze gaat niet demonstreren vandaag, maar wat één ding betreft is ze het wel eens met de bezorgers in Den Haag. "Tijdens corona zijn de salarissen omlaag gegaan want we konden toen meer pakketten bezorgen. Mensen waren veel thuis en je mocht je pakket neerzetten bij de deur, waardoor je veel sneller was. Maar nu moeten de tarieven weer hersteld worden."

Overplaatsen naar ander werkgebied is zwaar voor bezorgers

Marianne maakt zich ook zorgen over de de hoge benzineprijs op het moment. Vroeger tankte ze het busje vol voor zo'n 90 euro, deze week was dat al 125 euro. Gaat dit doorberekend worden aan de consumenten of af van het salaris? Een jaar geleden kreeg Marianne te horen dat ze niet langer in haar geliefde dorp mocht bezorgen, maar naar Almere zou moeten. Bewoners van het dorp Laren begonnen een handtekeningenactie zodat Marianne in de omgeving kon blijven werken. Marianne is blij dat ze haar werk nog steeds kan doen, maar ze denkt wel dat het steeds overplaatsen naar nieuwe steden voor bezorgers zwaar kan zijn.