Haagse Sabri (42) mist arm en benen en moet elke dag kruipend naar zijn woning op vier hoog

Sabri Sertkaya (42) uit Den Haag is overweldigd door alle steun die hij krijgt nadat naar buiten kwam dat de man zonder benen en met maar één arm dagelijks 55 treden op moet kruipen. Hij krijgt namelijk geen aangepaste woning en ook geen scootmobiel. Hij voelt zich in de steek gelaten.

Sinds hij zijn verhaal gisteren in het AD deed, stromen de aanbiedingen binnen van advocaten en mensen die een crowdfunding op willen zetten. Maar dat is niet de bedoeling, zegt Sabri. "Ik wil niet veel geld, ik wil niets. Alleen een klein huis en een scootmobiel".

Sabri is 16 jaar geleden naar Nederland gekomen. Een zelfstandige woning heeft hij nooit gehad. "Altijd minimaal twee hoog." Hij woont sinds een paar jaar bij zijn broer in Den Haag. Het is gezellig, maar ook op de vierde verdieping.

Kruipend over straat

Dat Sabri in deze situatie terecht is gekomen, komt juist door de woonvorm met zijn broer, zet Abdoel Haryouli van DENK Den Haag. "Als je geen zelfstandige woning hebt, kun je geen urgentie aanvragen bij de gemeente. Het zijn echt de regels die heel nadelig uitvallen."

Volgens zijn persoonlijk verzorger Mohammed Arslan duurt het een kwartier voor Sabri boven is. En als hij daar is, moet hij kruipend door de woning. Of over straat, als hij buiten komt. Want hij komt ook niet in aanmerking voor een scootmobiel. De eisen daarvoor zijn dat je een woning moet hebben waar je het voertuig in kunt zetten.

Arm moet geopereerd worden

Alsof hij nog niet genoeg pech heeft, zijn er problemen met zijn enige overgebleven ledenmaat. "Zijn arm is overbelast en hij moet geopereerd worden. Maar het is zijn enige arm. Dus dan kan hij helemaal niets meer", zegt Mohammed.

Sabri wil in ieder geval gewoon een geschikte woning. "Het liefste op de begane grond, maar met een lift is het al beter. Voordat wij met hem in contact kwamen, sliep hij op een matras op de grond. Een bed was er niet eens, dat hebben we geregeld. Maar verder zijn we helaas niet gekomen."

Vroeger ging het nog wel, zegt Sabri. "Toen was ik jong, nu ben ik oud. Mijn arm doet pijn. Mijn been doet pijn. Ik moet een operatie, maar ik wil niet. Want dan heb ik geen armen en geen benen. Ik ben boos. Andere mensen helpen we. Maar ik heb geen benen en geen arm en ik word niet geholpen."

Reactie gemeente

De gemeente Den Haag is inmiddels op de hoogte van Sabri's situatie. "Het is een schrijnend verhaal van de heer Sertkaya. Wij zetten dan ook alles op alles om intern na te gaan wat hier precies is gebeurd. Dat kost even tijd, maar we zullen met hem contact leggen en proberen een oplossing te vinden voor zijn situatie", laten ze weten aan Hart van Nederland.

Sabri vindt het fijn, maar laat wel weten erg bang te zijn dat er meer mensen in dezelfde situatie zitten die niet gezien worden.