Oud-verpleegkundigen Marianka (74) en Els (75) weer aan het front: 'Het is hard nodig'

De oud-verpleegkundigen Marianka Nieber-Vermeegen (74) en Els Bouw-Rijlaarsdam (75) zijn zelf al een paar jaartjes met pensioen. Toch loopt het duo sinds kort weer door de wandelgangen van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. "Het is een win-winsituatie."

Ondanks dat het aantal besmettingen al een paar weken op rij daalt, blijft de druk op de zorg hoog. Zorgpersoneel valt uit doordat zij zelf ziek worden, in quarantaine moeten of overwerkt raken. Mede hierdoor werken er in een Ziekenhuis in Doetinchem oud-werknemers die eigenlijk al van hun pensioen mogen genieten, maar zich toch genoodzaakt voelen om weer aan de frontlinie te staan. De mensen die weer terugkomen ondersteunen het personeel, zodat die groep zich 100 procent kan focussen op hun werk.

Het reilen en zeilen

Marianka en Els doen dat met veel plezier: "Kijk het is eigenlijk een win-winsituatie, er valt minder druk bij de collega's hier, en wij zijn weer eens onder de mensen", vertelt Marianka tegen Hart van Nederland. Daarnaast weten de dames het reilen en het zeilen van de gebeurtenissen in het ziekenhuis: "Het is voor ons gesneden koek hier, daarnaast zijn we nog harstikke fit en kunnen het allemaal nog aan. Waarom zou je het dan niet doen?", vult Els haar aan.

De twee hebben al veel complimentjes om de oren gekregen. "Het voelde echt als een warm bad, toen ik weer mocht beginnen", legt Marianka uit. "Collega's worden zichtbaar enthousiast als ze ons in uniform zien, ze vinden het leuk dat we er weer zijn om ze bij te staan nu."

Tientallen jaren ervaring

De twee vriendinnen hebben tientallen jaren gewerkt in het ziekenhuis. In 2006 gingen ze met pensioen, maar toen het coronavirus uitbrak beseften zij dat ze weer terug moesten om zichzelf nuttig te maken. Inmiddels hebben de twee allebei weer in contract. Ze zien het als een groot voorrecht om weer met hun oude collega's mogen werken, alhoewel is de aanleiding ervoor wel minder leuk. "Els en ik hebben vroeger ook veel met elkaar gewerkt. Natuurlijk zijn de omstandigheden anders, maar het is fijn om weer mensen te kunnen helpen."

Omdat de vrouwen niet meer BIG-geregistreerd zijn, mogen zij niet naast het bed staan van de patiënten. "Wij staan bij de 'sluis' van de covid-afdeling", zegt Marianka. "Wij helpen artsen om hun beschermende kleding aan te doen en om ander personeel en bezoekers wegwijs te maken. "Dat vinden vooral de bezoekers fijn", vertelt Els. "Dat er even de tijd voor je wordt genomen, dat werd voorheen, door de druk, weleens over het hoofd gezien."

Pensioen

Els werkt zo'n acht dagen per maand in het ziekenhuis. Marianka is vier dagen per week in het ziekenhuis te vinden. Of de dames liever niet willen genieten van hun pensioen kunnen ze kort zijn: "Kijk verder is er toch niets te doen tegenwoordig, alles is nog dicht of zit nog op slot. We kunnen ook nier reizen dus kunnen wij net zo goed onszelf nuttig maken", legt Marianka uit.

Het is nog niet duidelijk voor de twee verpleegkundigen hoe lang zij in het ziekenhuis blijven werken. "Tja, hoe lang gaat covid nog duren? Dat weten we niet, we blijven in de tussentijd gewoon een bijdrage leveren."

Ziekenhuis is blij met de hulp

Lucy Aalders: crisiscoördinator in het ziekenhuis is ook blij met de oud-medewerkers: "Eigenlijk is het woord 'oud-medewerkers' ook helemaal niet correct" vertelt Aalders. "Wat mij betreft zijn het gewoon medewerkers."

''Wij zijn ontzettend blij met mensen zoals Marianka en Els, gelukkig zijn zij niet de enige, we hebben aardig wat mensen die ons ondertussen helpen en ondersteunen. Dat is hard nodig want het ziekteverzuim in het ziekenhuis is hoog, volgens Alders.