Manuela's broer moest bed vrijmaken voor coronapatiënt: 'Hou rekening met elkaar'

Een jaar geleden zakt Kees Giesen (55) in elkaar. Eigenlijk had de Limburger na zijn hartinfarct nog even in het ziekenhuis moeten blijven, maar daar moesten bedden worden vrijgehouden voor coronapatiënten. Anderhalve week later zakt hij wéér in elkaar, deze keer fataal.

Nu de ziekenhuizen opnieuw overspoeld worden door coronapatiënten wil Kees' zus Manuela mensen oproepen om te stoppen met ruzie maken en samen de zorg te ontlasten. En dat is hard nodig, vooral in 'haar' Limburg: daar slaan ziekenhuizen alarm omdat ze amper meer plek hebben voor nieuwe coronapatiënten, terwijl de reguliere zorg al is afgeschaald.

Geen bed in ziekenhuis

Het doet Manuela denken aan een jaar geleden. Als bij haar broer Kees wordt vastgesteld dat hij een hartinfarct heeft gehad, krijgt de man te horen dat hij niet in het ziekenhuis kan blijven. Normaal gesproken duurt de opname na zo'n infarct een paar dagen. "Ze hadden geen bed voor hem", blikt ze terug bij Hart van Nederland.

"Alle bedden waren gevorderd voor als er nieuwe coronapatiënten binnenkwamen. Hij moest maar naar huis gaan en paracetamol nemen", gaat de Limburgse verder. Tien dagen later zakt Kees onder de douche in elkaar. Deze keer komt de hulp te laat: reanimatie mag niet meer baten en hij overlijdt op 55-jarige leeftijd.

Zijn familie is ervan overtuigd dat Kees meer kans had gehad als er wél een bed in het ziekenhuis voor hem was na zijn hartinfarct. "Dan had hij in ieder geval de zorg gekregen die hij nodig had", stelt Manuela.

Hard rennen in de zorg

Manuela is na Kees' dood erg boos over de situatie, maar beseft al snel dat het geen zin heeft om met vingers te wijzen. "Ik verwijt het ziekenhuis, de dokter en het medisch personeel niks. Ik kom zelf uit de zorg en weet hoe hard ze moeten rennen", legt ze uit. "Ook op de stoel van Mark Rutte wil ik niet gaan zitten. Ga er maar eens aanstaan."

Wat haar vooral steekt, is hoe gevaccineerden en ongevaccineerden elkaar in de haren vliegen. "Corona is er en gaat niet weg", zegt de Limburgse ernstig. "Het minste wat we kunnen doen is rekening houden met elkaar, zodat het virus zich niet nog sneller verspreidt. Wil je je niet laten vaccineren? Doe een simpele test uit respect voor je medemens."

De huidige penibele situatie in haar provincie voelt voor Manuela als een wrange déjà vu. De oplossing voor het zorginfarct ligt volgens haar echt bij de maatschappij zelf, want "er is gewoonweg te weinig zorgpersoneel".