Jeugdbeschermers kunnen mentale druk niet aan en vertrekken: 'Constant denk je, doe ik het wel goed?'

Jeugdbeschermers hebben te veel gezinnen onder zich om hun werk goed te kunnen doen. Veel van hen vertrekken vanwege de zwaarte van het werk. Oud-jeugdbeschermer Marcel Elzerman kan dat beamen. "Constant denk je, doe ik wel het goede?" Jeugdzorg Nederland wil dat de tarieven omhoog gaan en dat jeugdbeschermers verantwoordelijk zijn voor veel minder gezinnen. “Een ideaal aantal is zes tot acht gezinnen”, aldus bestuurslid Arina Kruithof. "Dat komt neer tot ongeveer tien tot veertien kinderen in totaal."

Marcel had er gemiddeld tussen de 20 tot 25 kinderen, "Gewoon niet te doen", vertelt de ex-voogd. Marcel is zeker niet de uitzondering, op dit moment hebben jeugdbeschermers tien tot dertien gezinnen onder zich. De jeugdbescherming helpt bij het oplossen van problemen in een gezin zodra de veiligheid van een kind in gevaar komt.

Bedreigingen

Marcel Elzerman werkte tussen 2010 en 2017 als jeugdbeschermer, ook wel gezinsvoogd genoemd. In 2017 koos hij voor een jeugdzorgbaan bij de gemeente Tynaarlo met minder verantwoordelijkheid en minder stress. “Bedreigingen, rechtszaken, persoonlijk verantwoordelijk zijn voor de keuzes die je maakt bij uithuisplaatsing bijvoorbeeld en een zeer hoge werkdruk”, geeft hij als redenen. Door de hoge werkdruk werd hij zelf ook een minder leuk persoon, niet alleen voor die kinderen maar ook voor zijn eigen kinderen. Jeugdzorg Nederland wil dat er meer geld richting de sector gaat. Het door het kabinet toegezegde extra geld voor gemeenten is om tekorten weg te werken. "We kunnen met de beperkte middelen niet doen wat nodig is. Onze tijd met cliënten is eigenlijk heel beperkt. Wij vinden dat er meer tijd nodig is voor deze kinderen en dus meer geld”, aldus Kruithof.

Ook is Jeugdzorg Nederland er voorstander van om die financiering niet meer via gemeenten te laten lopen, maar om het juist landelijk te regelen.

Hart van Nederland/ANP