Dena (24) eerste Nederlander die ondanks spierziekte mag autorijden: 'Vrijheid'

Wie denkt dat mensen met een spierziekte geen auto kunnen rijden, hebben het mis: de 24-jarige Dena Huegen (24) uit Middelburg is de eerste in Nederland die een auto mag besturen met joystick en camera’s. Onlangs haalde ze haar rijbewijs.

“Ik ben eindelijk niet meer afhankelijk van rolstoeltaxi’s”, vertelt Huegen trots. “Autorijden geeft mij een enorm gevoel van vrijheid.” Huegen heeft de spierziekte Spinale musculaire atrofie (SMA), een erfelijke en progressieve aandoening die langzaam de spieren aantast. Al van jongs af aan zit ze in een elektrische rolstoel. “Maar ik heb altijd gedroomd van autorijden.”

In zo’n dertig lessen werd haar droom werkelijkheid en had ze het papiertje op zak. Haar lesauto, een rode Mercedes Sprinter, werd ‘Denaproof’ gemaakt door firma Bever in Bodegraven, specialist in aangepaste voertuigen voor mensen met een lichamelijke beperking, waar ze ook haar rijlessen volgde. De aanpassingen betaalde de firma uit eigen zak. “Dena was zo gemotiveerd om haar rijbewijs te halen, ik wilde haar gewoon geen nee verkopen”, vertelt instructeur Wichert van der Mel.

Dode hoeken

Door middel van een joystick, drie camera’s en vier spiegels, verplaatste richtingaanwijzer én de mogelijkheid om haar rolstoel vast te klikken voor het stuur, mocht ze na verschillende rijtesten van het CBR de weg op. Huegen kan door de spierziekte haar nek niet bewegen, dus heeft meer dode hoeken dan anderen.

Het is nu wachten op een eigen aangepaste auto, waarmee ze in de toekomst onder andere naar haar werk bij de politie hoopt te kunnen rijden. Huegen werkt hier zestien uur per week als administratief medewerker. Voor een aangepast voertuig moet ze wel diep in de buidel tasten. Er loopt een aanvraag voor een voertuig bij het UWV, die ook een deel van haar rijbewijs heeft betaald. “Een rijbewijs is goedkoper dan jarenlang gebruikmaken van de rolstoeltaxi”, weet Huegen.

Doneeractie

Als het UWV het volledige voertuig niet vergoed, is er ook de mogelijkheid dat Huegen zelf een auto koopt en het UWV de aanpassingen bekostigt. “Wij helpen mensen met een beperking op verschillende manieren, zodat zij toch aan het werk kunnen én hier kunnen komen”, vertelt een UWV-woordvoerder. Inmiddels is er door een collega van Huegens vader ook een doneeractie opgezet om geld in te zamelen voor een eigen auto. Er is al ruim tweeduizend euro opgehaald.

Haar droomauto? “Ach, ik heb geen wensen. Zolang ik maar kan rijden”, besluit ze nuchter. Een voorkeur voor een bepaalde kleur heeft ze wel. “Zwart, dat is lekker chique.”