Anorexiapatiënt Kayleigh is uitbehandeld, maar wil leven

De term 'uitbehandeld' zorgt voor wanhoop bij patiënten met een eetstoornis. Sommigen willen zelfs een euthanasietraject starten omdat ze denken dat ze echt opgegeven zijn.

Patiëntenvereniging WEET vindt dat patiënten daarom niet te snel het label ‘uitbehandeld’ moeten krijgen. “Als patiënten uitbehandeld zijn in een kliniek of ziekenhuis, betekent het niet meteen dat er geen andere behandeling meer mogelijk is”, aldus een woordvoerder.

Lange wachtlijsten

Ook de 21-jarige Kayleigh Bakker kreeg te horen dat ze is uitbehandeld. “Bij de GGZ hebben ze gezegd dat ze niets meer voor me kunnen doen maar ik wil gewoon beter worden.” Kayleigh kreeg op haar achttiende anorexia en woog in haar slechtste periode nog maar 27 kilo. Ze werd voor langere tijd opgenomen en kreeg sondevoeding.

“Ik vind dat mijn behandeling gericht was op mijn gewicht en niet op mijn psychische klachten”, vertelt ze. Ze weet niet waar ze nog moet aankloppen voor hulp. “De wachtlijsten zijn lang of ze zeggen bijvoorbeeld dat mijn problemen te complex zijn.”

Behandeling werkt niet meer

Eric van Furth, hoogleraar eetstoornissen, erkent dat er verwarring is over de term  'uitbehandeld': “Als patiënten horen dat ze zijn uitbehandeld, voelt dat heel kil. Ze voelen zich in de steek gelaten.”

Volgens de hoogleraar krijgen mensen dan het idee dat ze zijn opgegeven, terwijl het eigenlijk inhoudt dat een bepaalde behandeling niet meer werkt. Hij wijt het onder meer aan de manier van communiceren van behandelaars, maar ziet ook dat patiënten vaak niet de weg weten naar andere hulp en iets anders horen dan er wordt bedoeld.

Van Furth: “Er zijn bijna altijd wel mogelijkheden om te zoeken naar nieuwe insteken voor een behandeling.“ Het kan dan volgens de deskundige ook alleen gaan om hulp om het leven draaglijker te maken.

Overlijden aan anorexia

Ongeveer tien procent van de anorexiapatiënten overlijdt aan de ziekte. “Je wilt niet dood, maar je gaat eraan dood”, aldus Kayleigh. Ze maakte het van dichtbij mee. Haar vriendin Nikita overleed een half jaar geleden aan anorexia.

“Ze was uitbehandeld en niet meer te helpen.” Kayleigh hoopt dat hulp voor haar niet te laat komt. “Dat was ook de wens van Nikita, dat ik zou herstellen. Ik wil niet ook dood.”

Behandelaar GGZ Centraal laat aan Hart van Nederland weten niet in te gaan op individuele gevallen. "De behandelaar maakt altijd een zorgvuldige en professionele afweging", luidt de reactie.

Heb je vragen over eetstoornissen of zoek je zelf hulp? Meer informatie en een overzicht met (ervarings)deskundigen vind je op www.eetstoornishulp.nl