Familieleden van opgesloten daders hopen op meer begrip voor hun situatie

Een familielid in de gevangenis of tbs-kliniek is een groot verdriet, maar misschien wel een nog groter taboe. Er is vaak weinig begrip voor de impact van detentie op de achterblijvende gezinnen. Worden ze te veel gezien als verlengstuk van de dader? "Mensen zijn heel erg bevooroordeeld."

Om deze moeilijke situatie aan te kaarten en überhaupt op de kaart te zetten is twintig jaar geleden een speciaal programma bij Gevangenenzorg Nederland opgericht. En met succes: wat in 2000 voorzichtig van start ging met twee gezinnen, is inmiddels uitgegroeid tot 'Aandacht voor achterblijvers' waarmee 360 mensen worden gesteund.

Door de verharding van de samenleving richting daders én hun naasten blijven familieleden op de achtergrond. Ondertussen worstelen velen met schaamte- en schuldgevoelens, praktische en financiële problemen, loyaliteitsconflicten en psychische problemen. Voor deze mensen is er nu bijna geen hulp.

'Waarom ga je niet bij hem weg?'

"Ik weleens vervelende reacties gehad", vertelt de partner van een gevangenge anoniem aan Hart van Nederland. "Van: waarom ga je niet bij hem weg? Of: is dit het allemaal wel waard?" Ze is moeder en moet haar kind nu alleen opvoeden. "Ik denk dat ik dat nog wel het moeilijkste vind: geen vader en hij bouwt geen band op met het kind."

Ook bij Gevangenenzorg Nederland horen ze regelmatig verhalen van onbegrip. "Waarom ga je niet bij hem weg? Dat is iets wat ik veel hoor van achterblijvers", aldus Betty van der Linden, die zich namens de vrijwilligersorganisatie inzet voor (ex-)gevangenen, tbs-patiënten en hun familieleden. "Maar ook: we weten je te vinden. Bedreigende uitspraken dus."

'Je hele leven verandert'

De anonieme partner is daarom blij met de steun die ze krijgt van de vrijwilliger van Gevangenenzorg Nederland. "Die oordeelt niet, dus eigenlijk kan ik bij haar altijd mijn verhaal kwijt. Je hele leven verandert. En eigenlijk pas je ook je hele leven aan voor degene die vastzit."

Ze heeft tot slot nog wel een tip aan andere naasten van gevangenen of tbs-patiënten: lees vooral geen reacties op berichten in de media. "Dat is iets waar ik heel erg de fout mee ben ingegaan. Mensen zijn heel erg bevooroordeeld. Ze zien een artikel en weten nog helemaal niet hoe en wat. En ze zeggen meteen de naarste dingen."

Foto via Pexels