Lena strijdt voor schadevergoeding voor broers en zussen na misdrijf: 'Ook wij hebben rouw'

Als nabestaande van een slachtoffer van een misdrijf of ernstig letsel heb je in een aantal gevallen recht op een schadevergoeding. Dat zijn bijvoorbeeld de ouders, kinderen of een partner. Maar een broer of zus van het slachtoffer komt daar bijna nooit voor in aanmerking. Daar moet verandering in komen, vindt Lena Olivier uit Overveen. Zij verloor bijna tien jaar geleden haar zus, maar kreeg geen vergoeding. "Het is voor alle betrokkenen verschrikkelijk om zoiets mee te maken", vertelt ze.

Lena verliest in 2014 plotsklaps haar zus Miranda. In Leeuwarden wordt zij thuis na een ruzie doodgestoken door haar vriend. Lena doet een beroep op een vergoeding. "Soms helpt een financiële vergoeding mensen om hun leven weer op te pakken", legt ze uit aan Hart van Nederland. "We maken ook kosten, zoals therapie. Acute hulpverlening kost gewoon geld."

Hoop ongemak

Sinds 2019 zijn ouders, partners en kinderen van nabestaande verzekerd van een zogenoemde affectieschadevergoeding. In de tijd van Lena was dat er nog helemaal niet. Een goede stap, al ziet ook Slachtofferhulp Nederland dat deze wet nu voor een hoop ongemak zorgt bij broers en zussen in de rechtszaal. Zij vallen daar namelijk bij uit de boot.

Dit tot onvrede van Lena. "Ook wij hebben hierin rouw en verdriet. Er is zoveel verdriet wanneer je een nabestaande bent van moord", vertelt ze. "Mensen raken hun banen kwijt, worden langdurig ziek of gaan scheiden. Er moet een warme deken vanuit de overheid zijn om er voor de nabestaanden te zijn."

Bewijzen

Slachtofferhulp ziet vaak in de rechtbank dat broers en zussen moeten bewijzen hoe hecht hun band was om in aanmerking te kunnen komen voor een vergoeding. Die wordt niet automatisch gegeven. Dat broers en zussen dit moeten aantonen in de rechtbank vindt Slachtofferhulp erg pijnlijk.

Lena kreeg zelf helaas geen schadevergoeding van de rechter ondanks dat ze kon aantonen dat ze hecht was met haar zus en de zorg op zich zou gaan dragen van haar drie kinderen.

Het lukt Lena om haar therapie zelf te betalen, maar ze wil voorkomen dat andere mensen de dupe worden van het gat in de wet. Daarom pleit Lena donderdag in de Tweede Kamer voor een wetswijziging. "Het is een goede start. Dat broers en zussen niet worden genoemd is erg gek. Het gaat niet alleen over geld, maar ook over erkenning", vertelt ze.