Kerngezonde Paul is op eigen uitvaart: 'Belangrijk over de dood te praten'

De 54-jarige Paul Timmermans uit Tilburg is zondag - levend en wel - bij zijn eigen uitvaart. Zijn vrouw en kinderen hebben samen met een lokale uitvaartonderneming zijn afscheid tot in detail gepland, compleet met geureffecten, live muziek en een videograaf. Maar waarom?

Verdrietige mensen, zachte muziek, een kist vol bloemen en iemand die prachtige woorden over Paul spreekt. Als je er zondagmiddag bij zou zijn, denk je dat je een echte begrafenis meemaakt. Dat klopt, behalve één opvallend detail: Paul is nog springlevend. Vanuit een kamertje kijkt hij mee naar zijn eigen uitvaart. Hij doet het allemaal om het taboe te doorbreken, zegt Paul. Zodat mensen met elkaar durven te praten over hun laatste wensen.

Taboe doorbrekend

"Ik heb eerder nooit nagedacht over mijn uitvaart, hoe ik die zou willen en ook zeker niet dat ik er zelf ooit bij zou zijn," vertelt Paul Timmermans tegen Hart van Nederland. De Tilburger besloot om zijn eigen begrafenis bij te wonen, in de hoop een hardnekkig taboe te doorbreken. "Veel mensen durven niet over de dood te praten, maar ik vind het juist belangrijk. Het is cruciaal dat je wensen deelt met je dierbaren, zodat zij later precies weten wat je wel en niet zou willen."

Is het anno 2024 nog wel een taboe om over de dood te praten? Uit onderzoek van het Hart van Nederland-panel blijkt dat 65 procent van de deelnemers geen moeite heeft met het bespreken van de dood. Toch geeft 28 procent aan er soms over te praten, maar liever niet te diep erop in te gaan. Een kleine groep, 7 procent, vermijdt het onderwerp volledig.

Niet alles geregeld

Een op de drie Nederlanders heeft hun wensen voor hun uitvaart niet vastgelegd, blijkt uit het Hart van Nederland-panel. Voor sommigen is dit omdat ze er simpelweg nog niet over hebben nagedacht, anderen laten het liever over aan hun naasten. Paul heeft veel vastgelegd voor zijn begrafenis, maar een aantal dingen laat hij over aan zijn nabestaanden. "Ik ben er dan toch niet meer. Het gaat erom dat de nabestaanden het afscheid fijn vinden. Ik heb opgeschreven dat ik gecremeerd wil worden en een bepaalde kleur bloemen wil."

Al gaat het Paul meer om het doorbreken van het taboe, is niet iedereen het eens met zijn acties. "Ik heb wel wat nare reacties gekregen of van mensen die het niet begrijpen. Ik maak mijn eigen keuzes en geloof in het hogere doel en dat is zorgen voor een waardevol gesprek."