Julian verloor zijn broertje, nieuw zelfhulpboek moet lotgenoten helpen met rouwverwerking

De achtjarige Julian heeft donderdag het eerste exemplaar van het kinderboek De dag dat alles anders werd in ontvangst genomen. Het boek dient als zelfhulp voor kinderen die een broertje of zusje zijn verloren. “Volwassenen hebben moeite om het woord dood te gebruiken omdat ze hun kind willen beschermen tegen de hardheid van het leven. Maar dat zorgt onbedoeld voor misverstanden en angst”, stelt kinderpsycholoog en schrijfster Carine Kappeyne.

Julian was drie jaar oud toen hij plotseling zijn broertje Florian verloor. Florian had een hartafwijking en bezocht met grote regelmaat het ziekenhuis. Ondanks het medische traject, kwam zijn dood als een verrassing. Geregeld bracht Julian een bezoekje aan kinderpsycholoog Carine. Niet geheel toevallig gezien zij ook bevriend is met Julian’s moeder.

'Af en toe boos dat er iemand dood is'

Julian nam donderdagochtend in zijn klas het eerste exemplaar in ontvangst. En die vindt het heel goed dat het boek er nu is. En hij denk dat hij het ook gaat gebruiken. "Want ik ben af en toe wel eens boos dat er iemand dood is."

Hij denkt ook dat anderen er veel aan kunnen hebben die een moeilijke tijd hebben. "Maar het komt altijd goed", besluit hij.

Bekijk de video van de presentatie van het boek in de klas van Julian bovenaan dit artikel.

Geen goed of fout

Het werk van Carine bracht haar op het idee om een zelfhulpboek voor kinderen uit te brengen. Carine Kappeyne van de Coppello deelt met het verhaal wat broers en zussen in rouw met haar hebben gedeeld in de 30 jaar dat zij als psycholoog heeft gewerkt.

"Het boek maakt duidelijk dat er in rouw geen goed of fout is. Het is een leesboek, dat herkenning biedt, maar daarnaast ook ruimte voor kinderen om over hun eigen ervaringen te schrijven en tekenen. De herkenning geeft kinderen, die zich zo anders dan de andere kinderen in hun omgeving voelen, houvast en steun.”

Moeite met woord

Volgens kinderpsycholoog Carine zijn kinderen gebaat bij duidelijkheid over de dood. "Het is belangrijk om het woord 'dood' gewoon uit te spreken want dat is precies wat het is", benadrukt Carine. "Dood is niet meer ademen, het hart is gestopt met kloppen, je eet en drinkt niet meer en kan niet meer voelen.

Volwassenen hebben moeite om het woord dood te gebruiken omdat ze hun kind willen beschermen tegen de hardheid van het leven. Ze zeggen dan bijvoorbeeld dat het kind slaapt en niet meer wakker wordt. Of dat het op reis is. Maar dat zorgt onbedoeld voor misverstanden en angst. Kinderen durven bijvoorbeeld niet meer te slapen omdat ze bang zijn om ook niet meer wakker te worden of blijven wachten tot hun broertje of zusje terugkomt van de reis."