Ivona en Linn koken voor Limburgse gezinnen die alles kwijt zijn: 'Kinderen likken hun bordje leeg'

Ivona en Linn uit Geleen staan al twee weken lang non-stop in de keuken om maaltijden te maken voor de slachtoffers van de waterramp. Emmers vol met Italiaans en Indisch eten worden elke dag uitgedeeld in de regio. "Als ik hoor hoe gezinnen hierop reageren dan jank ik soms de ogen uit mijn kop."

De twee vrouwen uit Geleen hebben de ellende van de waterramp in Limburg van dichtbij meegemaakt. Ook vrienden, kennissen en familie zijn hard geraakt en hebben niks meer. "De situatie hier in het zuiden is op zijn zacht gezegd shit", vertelt Linn aan Hart van Nederland. Stroom en gas zijn afgesloten, auto's zijn weggespoeld en in sommige gevallen zijn huizen helemaal onbewoonbaar. "Ik ben bang dat mensen zich schamen omdat ze niks meer hebben. Maar dat hoeft echt niet", vertelt Ivona.

Donaties

Ivona is in het dagelijks leven studente en voelt zich geroepen om te helpen. Ze heeft namelijk de tijd. Linn staat normaal gesproken ook al op voor de minderbedeelden, dus voor haar is bijspringen vanzelfsprekend. Bij het duo staan de tuin, keuken en woonkamer inmiddels vol met spullen die door mensen geschonken zijn. Dat is lang niet alleen maar voedsel en water. "We hebben ook koelkasten en keukenapparatuur voor als mensen bijvoorbeeld weer terug naar huis kunnen en dit nodig hebben. Maar verder ligt er speelgoed, doeken, babyproducten, noem maar op", vertelt Linn.

Het stel kookt op dit moment voor zo'n zestig personen. Om maaltijden voor zulke grote aantallen te kunnen maken, zijn er teilen geregeld bij bedrijven. Denk aan horeca en snackbars bijvoorbeeld, waarin de maaltijden worden gemixt en geroerd. Het wordt vervolgens in emmers gestopt en meegegeven aan de vrijwilligers van Stichting Bergse Kracht. Zij brengen de maaltijden dan in de regio rond bij huishoudens die zelf geen eten hebben of het zelf niet kunnen kopen.

'Kinderen likken bord schoon'

"Het moment van uitdelen is een heel kwetsbaar moment. Sommige mensen hebben helemaal niks meer en dan is het krijgen van een bordje eten voor sommigen ook heel emotioneel", vertelt Ramon Nafzger van Stichting Bergse Kracht. "Ik heb verhalen gehoord dat kinderen na het eten hun bordje schoonlikken. Als je bedenkt dat die mensen alles kwijt zijn, besef je dat de nood bij heel erg hoog is. Ik jank dan soms de ogen uit mijn kop", sluit Linn af.

Hoe lang het stel doorgaat met koken is nog onduidelijk, maar tot nu toe worden de maaltijden nog elke dag dankbaar in ontvangst genomen.