Philip en Marc nooit teruggekeerd van poolmissie, nu herdacht met wandeling

Precies tien jaar nadat Marc Cornelissen en Philip de Roo vertrokken voor wat hun laatste missie naar de Noordpool zou worden, is zondag een bijzondere herdenkingswandeling gelopen. Familie, vrienden en oud-collega’s kwamen samen om stil te staan bij de dramatisch verlopen expeditie waarbij de twee onderzoekers om het leven kwamen.

De twee klimaatonderzoekers trokken in 2015 richting het Noordpoolgebied met als missie om de gevolgen van klimaatverandering in kaart te brengen. Ze waren goed voorbereid, vol idealen en ambitie. De expeditie leek succesvol te verlopen, tot het noodlot toesloeg op de dag voor hun geplande terugkeer. "Op 29 april kreeg Marc’s vrouw Marijke een noodsignaal binnen", vertelt Stella Cornelissen, de zus van Marc. "Ze maakte nog een grapje dat ze er zelf op waren gaan zitten. Maar we zijn toch maar naar haar toe gegaan om op nieuws te wachten. Dat kwam niet."

De periode die volgde was slopend voor de familie. Er werd snel een vliegtuig ingezet om de locatie te bereiken. Daar werden wel de sledes van Marc en Philip aangetroffen, maar van de mannen zelf ontbrak ieder spoor. "Het waren zeer onzekere weken", blikt Stella terug. Uiteindelijk bereikten een paar reddingswerkers, onder barre omstandigheden, de plek. Ze vonden het lichaam van Marc, nog vast in het harnas van zijn slee. Alles wijst erop dat hij door het ijs is gezakt.

Philip nooit teruggevonden

Van Philip ontbreekt tot op de dag van vandaag elk spoor. "Waarschijnlijk heeft hij zijn harnas losgemaakt om Marc te helpen, en is hij ook door het ijs gezakt", zegt Stella. "Dat is wat we opmaken uit de reconstructies en foto's."

Tien jaar later is het verdriet er nog, maar inmiddels anders van aard. "Je leert het te verweven met het leven", vertelt Stella. "Maar het blijft me verbazen hoe het soms onverwacht weer binnenkomt. Zoals nu: dat het alweer tien jaar geleden is."

Werk leeft voort in inspiratieprijs

Wat haar troost, is dat het werk van haar broer niet vergeten is. Zijn idealen en inzet voor een betere wereld leven voort, onder andere via de Marc Cornelissen Brightlands Award: een inspiratieprijs voor jonge duurzaamheidspioniers. "Hij wilde bewustwording creëren, jonge mensen inspireren. En gelukkig wordt dat voortgezet."

Marc wordt door zijn zus herinnerd als een warme, betrokken man met humor. "Hij was een echte familieman, streng voor zichzelf en zijn omgeving, maar ook met een enorme lach. Dat mis ik het meest."