Persoonlijke verhalen
13 aug 2021, 17:54
Nog een keer wilden Albert en zijn vrouw Moniek bij zijn ernstig zieke vader zijn. Hij woont al jaren in Nieuw-Zeeland en normaal zouden ze heen en weer reizen om elkaar te zien. Maar door de strenge coronamaatregelen in het land zijn de families nu gedwongen van elkaar gescheiden, en de vader verwacht nog maar een paar maanden te leven.
Zelfs voor deze situatie wordt geen uitzondering gemaakt. Moniek en Albert zijn er kapot van. "We willen er graag naartoe om te helpen en afscheid te nemen. Maar je komt het land gewoon niet in", vertelt de schoondochter.
De emoties lopen hoog op bij Moniek. Van alles hebben ze al geprobeerd om naar haar schoonouders te kunnen afreizen. De ambassade, de immigratiedienst, ze hebben zelfs een mail gestuurd naar minister Kaag. "Of ik daar bericht van krijg, is maar de vraag. Ik probeer het toch, want als ik niets doe dan weet ik zeker dat het niet lukt", vertelt Moniek verdrietig aan Hart van Nederland. Geld is het probleem niet. Elk jaar gaan ze op vakantie naar het land. In november 2019, voor corona, zijn ze er voor het laatst geweest. "We kunnen zo gaan!"
De ouders van Albert besloten veertig jaar geleden om met hun vier kinderen naar Nieuw-Zeeland te emigreren. Daar hopen ze op een betere toekomst voor hun gezin, met mooi weer en een beter leefklimaat. Ze verkopen alles in Nederland en strijken neer in Auckland, waar vader Ben Nederlandse worsten gaat verkopen. Albert en zijn zus Christine besluiten na verloop van tijd weer terug te keren naar Nederland, hun twee broers blijven daar. Toch blijven ze elkaar zien met een jaarlijkse reis naar Nieuw-Zeeland.
Omdat ze er niet geboren zijn, verlopen de Nieuw-Zeelandse paspoorten van Albert en Christine en dat geeft nu een probleem. Vader Ben is inmiddels 82 jaar en ernstig ziek geworden. Juist nu het zo nodig is, komen Albert en Christine het land niet in. "Er hoeft maar één iemand te zijn die visumaanvraag even onderzoekt en kijkt waar de mogelijkheden zijn. Maar er zitten mensen die niet verder kijken dan de regels: kan niet, dus hup weg met het visumverzoek."
En dat terwijl de gezondheid van vader steeds verder terugloopt. "We Skypen met elkaar. Elk gesprek zeggen we: 'Hou vol, want ik wil je nog een keer zien.' Maar hij zegt: 'Ik kan het niet meer, ik ben op, ik ga het niet redden.' Dus hij gaat het niet nog een half jaar volhouden", besluit Moniek in tranen. "Dit is waar we bang voor waren."
Deel dit artikel
Ja, ik wil graag wekelijks de nieuwsbrief van Hart van Nederland ontvangen met daarin het laatste nieuws en aanbiedingen die wijzelf of in samenwerking met onze partners organiseren.
Meld je aan om wekelijks onze nieuwsbrief te ontvangen. Je kan je altijd uitschrijven. Persoonsgegevens worden verwerkt in overeenstemming met de Privacyverklaring van Talpa Network.