Arthur toont perspectieven van kinderen over de hele wereld in fotoproject met wegwerpcamera's

Stel je voor: je stuurt driehonderd wegwerpcamera's over de hele wereld naar kinderen van tien jaar oud. Je krijgt de camera's en genomen foto's terug, je stopt ze in een kist en na tien jaar maak je de kist weer open om de kiekjes eens goed te bekijken. Het is een project waar Arthur van de Graaf zich het afgelopen decennium mee bezighield, en de foto's zijn gebundeld speciale krant genaamd '10101010'. "Zodat we de wereld vanuit het perspectief van een kind, aan kinderen kunnen laten zien."

Van de Graaf besloot in 2010 aan dit project te beginnen. "Ik probeer een voorbeeld te zijn voor mijn kind, maar ik kleur ook voor een belangrijk deel zijn perspectief in. Wat nou als een kind andere perspectieven ziet, van andere kinderen uit andere landen? Dan krijgt-ie misschien een heel ander beeld", legt Van de Graaf uit aan Hart van Nederland.

Daarom besloot de Hagenaar destijds om ruim driehonderd camera's te versturen naar kinderen van tien jaar oud in twintig verschillende landen en hen te vragen om foto's te maken. "Dat moesten ze doen terwijl ze onderweg van huis naar school waren; die route staat symbool voor je ontwikkeling."

'Door verstrijken van de tijd neemt waarde van beeld toe'

Uiteindelijk kreeg Van de Graaf duizenden foto's terug. Digitaal of op een fotorolletje. In 2011 had hij alle camera's en kiekjes terug, maar besloot er tien jaar lang niet naar te kijken. "Want als ik nu een foto maak van een straatbeeld, is dat op dit moment niks waard. Maar na tien jaar wel. Door het verstrijken van de tijd neemt de waarde van het beeld toe", verklaart de man, die zelf overigens geen fotograaf is.

Ilse blijkt weinig veranderd

Ilse Meranus, nu 21 jaar, was één van die kinderen die haar leven op de gevoelige plaat zette. Haar conclusie? Ze is niet veel veranderd. Ilse was dol op dieren en pianospelen, blijkt uit haar foto's, en dat is nog steeds zo.

We kunnen met zijn allen nog wat leren van het project, vindt ze. "Ik denk dat we de laatste tijd te weinig stil staan bij het alledaagse leven. De media toont ons heel veel beelden van van alles, maar af en toe vergeten we wat we recht voor ons hebben en zeker een kind heeft dat nog steeds heel erg voor zich, vanwege die onbezorgdheid."

'Emotionele armoede'

Er zit nogal een inhoudelijk verschil tussen wat kinderen uit niet-westerse landen in hun dagelijks leven bezighoudt, vergeleken met westerse kinderen, zo valt Van der Graaf op. Kinderen uit niet-westerse landen maakten vooral foto's van mensen, hun familie en vrienden, en kinderen uit westerse landen hebben vooral voorwerpen als onderwerp. "Ik had eigenlijk een heel sterk contrast verwacht tussen wij die alles hebben en zij die minder hebben. Maar het was eigenlijk precies andersom. De emotionele armoede waar wij in leven, stond in schril contrast met hoe de niet-westerse wereld leeft."