Aanvoerder Afghaans elftal volgt situatie vanuit Nederland: 'Voor de kinderen is het het ergst'

Terwijl ze in de Tweede Kamer druk bezig zijn met debatteren over Afghanistan, zitten de Hengelose Faysal Shayesteh en de Haagse Zala Pamir gespannen het laatste nieuws over hun land van herkomst te volgen. Van familie, vrienden en bekenden aldaar krijgen ze verontrustende geluiden te horen.

Faysal Shayesteh is de aanvoerder van het Afghaans nationaal elftal, maar woont en werkt in Nederland. Hij volgt de situatie op de voet en heeft familie in Afghanistan die momenteel onder zit gedoken. Zala werkt in Den Haag en is nauw betrokken bij stichting Keihan, die Afghanen in Nederland en ter plaatse ondersteunt in onder andere de ontwikkeling.

Afghaanse kinderen

Faysal: "Het is de laatste dagen echt veel erger geworden in Afghanistan. Mijn ouders, met wie ik hier in Nederland samenwoon, hebben dagelijks contact met de familie daar. Voor zover dat mogelijk is natuurlijk," doelend op de gebrekkige communicatiemogelijkheden in het Centraal-Aziatische land.

Ook drie van zijn voetbalcollega's zitten nog in Afghanistan. Zij mogen van het nieuwe regime gelukkig nog wel door blijven trainen. De Taliban hebben voor nu gezegd niks te willen veranderen op gebied van sport, krijgt Faysal te horen van de spelers aldaar.

Als aanvoerder van het nationaal elftal geniet hij een behoorlijk aanzien in Afghanistan. Zijn gezicht staat afgebeeld op muurschilderingen, hij krijgt talloze berichten op social media. Maar al dat doet er nu even niet toe. Vooral de toekomst voor de jeugd, nu de Taliban de macht weer hebben gegrepen, ziet hij somber in. "Voor de kinderen vind ik het het ergst."

Machteloos

In haar woonplaats Den Haag stond Zala vanochtend voor het parlement. En niet zonder reden: haar stichting overhandigde samen met onder andere Cordaid een petitie aan de Kamerleden. Ze vragen een ruimhartiger evacuatiebeleid, want naast de al veelbesproken tolken zijn er nog veel meer mensen die dringend om hulp verlegen zitten, aldus Zala.

"Ik heb er nog familie, vrienden. Echt vreselijk wat er gebeurt. Wij zitten hier machteloos toe te kijken en dan is dit, het aanbieden van een petitie of het laten horen van onze stem via de media, een van de weinige dingen die we kunnen doen."