Dominee Anthonie Kort van de veelbesproken Mieraskerk in Krimpen aan den IJssel reageert exclusief bij Hart van Nederland op de ontstane ophef rond zijn kerk en diens volgers. Hij begrijpt dat mensen verbolgen zijn over het feit dat ondanks de coronamaatregelen, die voorschrijven slechts dertig gelovigen in de kerk toe te laten, per dienst honderden mensen in de Mieraskerk plaatsnemen. Maar: "Op een abnormale wijze hebben de virologen en de regering een angstcultuur gecreëerd", schrijft hij in een schriftelijke reactie op vragen van onze redactie. "Wijzelf berusten in het beleid van God."Honderden gelovigen togen ook afgelopen zondag naar de oudgereformeerde Mieraskerk in Krimpen aan den IJssel. Meerdere verslaggevers waren ter plaatse, tot ongenoegen van sommige kerkgangers. Een paar van hen toonden hun woede daarover door een verslaggever van RTV Rijnmond te schoppen en te slaan.Hoe kijkt u tegen de ontstane ophef aan?"Gereserveerd. We tonen alle begrip, maar anderzijds is een ophef als deze onvermijdelijk als we Christus volgen. Vooral Hij heeft veel van de mensheid moeten lijden. Als we Zijn voetstappen drukken, moet de hitte van de verdrukking ons niet vreemd zijn. Gods Woord gaat in de meeste gevallen tegen de opinie van de mensen in. Als we de Heere onvoorwaardelijk navolgen, resulteert dat wel in haat en vijandschap van de natuurlijke mens. De wereld kent God niet en daarom haat ze ons. Als we niet doen wat de wereld van ons wil, zoals dat in dergelijke situatie als deze plaatsvond, geeft dat inderdaad wel eens ophef. Wat voor de kerk breed uitgemeten wordt, wordt in bepaalde groepen veelal gebagatelliseerd voor de buitenwacht. Gelukkig krijgen de eenvoudige mensen, als wij, dit steeds meer door." Snapt u de verontwaardiging over een drukbezochte kerkdienst in coronatijd?"We kunnen er goed inkomen dat mensen zo denken. Zelf zijn wij, en de meesten in de kerk, ook in meerdere of mindere mate ziek geweest (maar niet in de kerk besmet). Ze zijn vreselijk angstig gemaakt. Op een abnormale wijze hebben de virologen en de regering een angstcultuur gecreëerd. Wijzelf berusten in het beleid van God. Tot Hem nemen we de toevlucht. Bij Hem vinden we rust, veiligheid en geborgenheid. Verdrietig dat de mensen het bij Hem niet zoeken. Jammer, dat ze God niet kennen in Zijn vrede en troost. Wij staan onder toezicht van God. Hij is onze hoogste Koning en Wetgever. Wij hebben Zijn geboden lief. Hem wandelen we na. Zijn dienst geven we nooit op."Spreekt u de kerkgangers aan op hun gedrag?"Jazeker, wekelijks. We zijn geen zedeprediker, maar ons gedrag mag nooit aanstoot geven, dan zou de Naam des Heeren gesmaad zijn en Zijn dienst bespottelijk gemaakt kunnen worden. We zoeken onze naaste te winnen in een heilige wandel. We zoeken hun behoud en daarom zal een zondige wandel de mensen verhindering geven om het koninkrijk Gods in te gaan. Dat is niet wat wij willen. Tijdens dit irritante en respectloos gedrag van de reporters hebben we al veel op kalmte en zelfbeheersing gewezen, opdat de Naam van Christus niet gelasterd zou worden. Dat ging behoorlijk goed, maar een confrontatie als deze leek echter onvermijdelijk. Al een jaar lang worden we geteisterd, geïntimideerd door de pers, een homobeweging uit Rotterdam (COC) en een lokale partij binnen de gemeenteraad."Afgelopen dinsdag werd Krimpen opgeschrikt door een vuurwerkbom, die voor de deur van de kerk was geplaatst. Wat voor indruk heeft dat op u gemaakt? "Wij werden wakker door een ontzettende klap. We zaten ineens rechtop in bed. Ikzelf dacht aan een ontploffing in het winkelcentrum of op het industrieterrein. Mijn vrouw had het beter; zij dacht aan de wederkomst van de Heere Jezus op de wolken van de hemel. Achteraf bleek ’s morgens dat het ging om een zware vuurwerkbom. Dat gaf even wat emotie. God heeft ons wonderlijk gespaard. De kerkdeur was ontzet, een ruit kapot, wat ander glas was door de hitte en het kruit bedorven. Door de luchtdruk was de buitenlamp achter het huis gesneuveld. De schade was aanzienlijk maar niet onoverkomelijk."Dit weekend zijn alle ogen vermoedelijk weer op de Mieraskerk gericht omdat het Pasen is. Hoe gaat u hiermee om?"Christus mag en hoeft voor ons niet telkens geofferd te worden. Wij vieren de opstanding van Jezus Christus uit de doden; onze Levensvorst, Paasvorst. Bij ons verandert er niet veel in de reguliere kerkgang omdat ons kerkvolk trouw is in de opgang naar Gods huis. De maatregelen van de regering heeft in het kerkelijk leven voor veel verwarring gezorgd. Hun grote fout is dat zij het gezag van Christus met hun besluiten hebben aangerand. Aan de dienst van God moet je niet komen. Dan tast je het bestuur van Christus aan en ontzeg je Hem Zijn eer. En die eer is onze grootste zorg en bepaalt het welzijn van de gemeente en ons volk. Verder hebben wij tot nu toe alle regels in acht genomen. Het is begrijpelijk dat al die dwangmaatregelen van de hoge overheid veelal averechts werken. Er is al veel onheil, verwarring en wrevel daardoor gesticht."Roept u kerkgangers op kerkdiensten digitaal te volgen?"De kerkdienst werd zo nodig door veel kerkgangers gevolgd op kerkdienst gemist. Ons kerkverband heeft niets met radio, TV en computer. We kunnen wel begrijpen dat men technisch gezien voor school, werk, onderwijs een geselecteerd gebruik van de computer moet maken, maar we zijn wars van dit medium. Tijdens de Corona was dit onvermijdelijk, maar we staan niet te juichen. Daarnaast zijn er nog genoeg kerkgangers principieel op tegen om de computer op Gods dag op te starten. Zij lezen en preek thuis (en anderen hebben een kerktelefoon). Op die wijze gebruiken we de computer als noodmaatregel, als kerktelefoon, maar meer ook niet. Dit is een onhoudbare situatie geworden. De mensen willen naar de kerk. Zoveel mogelijk hielden we de band met hen en wilden we voldoen aan hun behoefte. Met een grote kerk als de onze boden we hen de maximale mogelijkheid. Hiervoor schijnt geen enkel begrip te zijn van overheidswege."Moet u beveiliging inzetten om de diensten tijdens dit paasweekend veilig te laten verlopen?"Nee hoor, we zijn geen vechters. Maar al die intimidaties maken de gemoederen wel meer verhit. De jongeren laten wel eens merken dat dit getreiter nu eens een keer moet ophouden. Op die manier moeten we weleens sussend optreden. Daar luisteren ze gelukkig ook wel naar, maar in een opwelling gaat er wel eens iets mis. Dat is in de afgelopen tijd gebleken. Maar wij zijn vreedzaam. Waarom laten ze ons niet met rust? Wij leggen anderen toch ook geen verplichtingen op? Gelukkig is Gods bescherming onze grootste beveiliging. Hij geeft Zijn engelenschaar rondom die Hem vrezen. Het water kan wel tot aan de lippen komen, maar uiteindelijk zal Hij ons verlossen; en dat tot Zijn eer."
