Nabestaanden MH17-ramp houden hart vast voor inwoners Oekraïne: 'Je leeft zo met ze mee'

Nabestaanden van de MH17-ramp volgen het nieuws van Oekraïne op de voet. Silene en Rob Fredriksz, die hun 23-jarige zoon Bryce en hun 20-jarige schoondochter Daisy verloren bij de ramp, wilden altijd terug naar de plek des onheils, maar of dat er ooit nog van gaat komen?

De televisie staat de hele dag op de nieuwszenders die verslag doen van de situatie tussen Rusland en de Oekraïne, vertelt Silene aan Hart van Nederland. "Onze kinderen zijn met het vliegtuig de oorlog binnengevlogen, zijn slachtoffers van de oorlog geworden." En zij zelf dus ook. Verrast door de escalatie van het conflict tussen beide landen is Seline niet. "Het wachten was op wanneer", zegt ze gelaten. "Ik had 't al jaren eerder verwacht eigenlijk."

Silene en Rob wilden de locatie van de ramp in het oosten van de Oekraïne ooit bezoeken, maar dat kon niet omdat het in een strijdgebied ligt. Het was te gevaarlijk en wordt alleen maar gevaarlijker. "De kinderen liggen dáár", legt ze uit. "We hebben kleine deeltjes teruggekregen. Ze zijn daar grotendeels verbrand."

'Ons hart ligt daar'

Maar ook wilden ze terugkeren om de omwonenden van de rampplek te bedanken. Die waren zeer betrokken bij de nabestaanden, vertelt ze. "Je leeft zo met ze mee. Als je ziet, weer doden aan de kant... Je voelt je er zo mee verbonden. Een deel van je hart ligt daar."

Piet Ploeg verloor tijdens de ramp drie familieleden en is voorzitter van stichting Vliegramp MH17. Ook hij heeft zorgen. "Het is confronterend dat het steeds verder gaat. Dit is groter dan MH17. Wij zijn ongewild bij dit conflict betrokken geraakt, dus dit raakt ons meer dan normaal."

Geen zorgen over strafproces

Maar, onderstreept hij, over het strafproces maakt hij zich geen zorgen. "Dat loopt gewoon door", weet hij. Ook voor het proces dat Nederland bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft ingediend tegen Rusland vanwege diens rol bij het neerhalen het vliegtuig, heeft het conflict volgens hem niet direct gevolgen. "Maar er zijn meer mensen die hierbij betrokken zijn geweest. Daar lopen nog opsporingsberichten voor. Gaat het ooit gebeuren dat iedereen die hier verantwoordelijk voor is, ook verantwoordelijk wordt gehouden?" Ploeg vreest nu het ergste.

Maar hij snapt het wel: de prioriteiten zijn door de dreigende oorlogssituatie heel anders. "Er zijn duizenden mensen omgekomen bij dit conflict en die oorlog kan zo uit de hand lopen dat er nog meer bijkomen. Voor ons is het een hoofdzaak, maar voor de wereldpolitiek niet. En dat moeten we ons goed realiseren."