Schapenhouders kunnen wol nergens kwijt: 'Ik heb hier honderden kilo's liggen'

Nederlandse schapenhouders hebben steeds meer moeite om van hun wol af te komen. Waar ze in de voorgaande jaren altijd wel een koper konden vinden voor de vacht van hun schapen, is dat dit jaar vrijwel onmogelijk. Wol dreigt zelf bij het afval te belanden.

De boeren raken de wol aan de straatstenen niet meer kwijt, omdat er vanuit de industrie steeds minder vraag is naar Nederlandse wol. Het kost schapenhouders inmiddels meer om schapen te scheren, dan dat de verkoop van de wol oplevert. Maar zelfs gratis hoeft niemand de wol. Schapenhouder Herbert Nijkamp heeft ongeveer vijfhonderd schapen en die dragen vier à vijf kilo wol. "Reken zelf maar uit hoeveel ik moet opslaan."

Andere invulling

Schapenhouders proberen de wol nu te bewaren, in de hoop dat het toch nog nuttig kan worden besteed in de toekomst. Maar ook daar zitten nadelen aan. De wol neemt veel ruimte in beslag en mag niet nat of vies worden. Dat zijn heel veel volle schuren op het moment.

Ondernemer Janne de Hoop hoorde vorig jaar van de grote woloverschotten in Nederland. Ze besloot haar fulltime baan op te zeggen en een oplossing te bedenken voor het wolprobleem. "Onze rol is om de wol in te kopen en goed te krijgen voor de industrie, bijvoorbeeld als vulling van meubels. We zijn nu bezig met 10.000 kilo."

Dat lijkt veel, maar is nog steeds maar een druppel op de gloeiende plaat. "Honderdzeventig boeren hebben al contact opgenomen. Die willen allemaal het liefst zo snel mogelijk van hun wol af."