Oorlogsheld geëerd met eigen fietspad over de Waalsdorpervlakte

De heldendaad van Pieter Kuijt in de Tweede Wereldoorlog is vrijdag geëerd met een fietspad over de Waalsdorpervlakte dat zijn naam gaat dragen. Met gevaar voor eigen leven wist Kuijt tijdens de oorlog door een slimmigheid de graven van gefusilleerde oorlogsslachtoffers in het duingebied te markeren. Die graven konden zo na de oorlog makkelijk worden teruggevonden. "We zijn enorm trots op hem."

Pieter Kuijt was tijdens de oorlog helmplanter bij het toenmalige waterleidingbedrijf. Hij kende het duingebied bij Waalsdorp op zijn duimpje en mocht ook als enige in het 'sperrgebiet' komen, dat voor anderen verboden terrein was tijdens de bezetting. Als er mensen in de duinen werden gefusilleerd, keek hij met gevaar voor eigen leven stiekem toe.

Helmgras op de graven

Op de pas gedolven graven plantte hij helmgras, op een onopvallende, maar voor hem herkenbare manier. Na de oorlog ging hij met deze informatie naar de autoriteiten en konden veel slachtoffers worden teruggevonden. Nabestaanden konden hun dierbaren hierdoor herbegraven, wat voor hen van grote betekenis was.

Hoewel het bijzondere verhaal is opgenomen in de rondleiding over de Waalsdorpervlakte, wist de familie van de in 1972 overleden Pieter Kuijt tot voor kort niets van deze geschiedenis. Over de oorlog werd niet gepraat en Kuijt was een bescheiden man. Tot Edward Verheij, historicus en sinds enkele jaren werkzaam bij hetzelfde waterleidingbedrijf als de oude Kuijt, in het verhaal dook. Hij vond dat er meer bekendheid over moest komen. In een artikel in de lokale krant deed hij een verzoek om meer informatie.

Familie wist van niets

"Ik kreeg bericht terug van zijn neven en uiteindelijk vond ik zijn zoon. Die was al op leeftijd en schrok er een beetje van. Het verhaal over zijn vader was bij hem niet bekend," vertelt Verheij aan Hart van Nederland. De kleinzoon van Pieter Kuijt nam contact op en vond het ook heel bijzonder om dit over zijn opa te horen. "Het zal een enorme emotionele impact op mijn opa hebben gehad", memoreert kleinzoon Peter Kuijt. "Hij heeft bewust gekeken hoe mensen als een dier werden omgebracht. Dat zal traumatisch geweest zijn. Maar over de oorlog sprak je niet. Daarom hebben we het nooit geweten."

De wetenschap dat hun voorvader deze heldendaad heeft verricht, ontroert de familie zeer. "Ik vroeg laatst aan mijn vader: hoe kijk je nu naar je vader? Want het was altijd een strenge man, die zijn kinderen streng opvoedde. Hij trok zich na de oorlog wat terug en nu kunnen we dat gedrag plaatsen. Mijn vader zei: ik ben trots op hem. Dat ontroert ons als familie."