Ex-tbs'er vertelt over tijd in kliniek: ''Alles was verkrijgbaar, het was er een circus''

De zaak van Michael P. staat niet op zichzelf. Vlak voor het debat werd duidelijk dat niet 21 maar 24 gedetineerden net als Michael P. onterecht buiten liepen. Een foutje van minister Dekker, die drie gevangenen was vergeten. Bewoners, die in de buurt van tbs klinieken wonen zijn niet direct bang, maar fijn is anders. Zoals in Oostrum waar tbs-kliniek De Rooyse Wissel staat. Ook hier zijn al meerdere incidenten geweest met tbs'ers. Zo is een keer een meisje op straat verkracht door een patiënt op verlof. En worden er wel eens ruiten ingeslagen. Zo houden veel mensen nu hun deuren dicht en op slot, ook als ze maar kort weg zijn of als zij aan het werken zijn in de tuin. Artikel gaat verder onder de video:

Wouter

Wouter (niet zijn echte naam) is ex-tbs’er en was 18 jaar oud toen hij tbs opgelegd kreeg voor geweldsdelicten en is er pas sinds kort tbs'er af. Hij heeft ook in de Limburgse kliniek De Rooyse Wissel heeft gezeten. Hij doet tegenover Hart van Nederland zijn boekje open over hoe het er aan toe gaat in de instelling: ''Ik heb 12 tot 13 jaar tijd in drie verschillende tbs-klinieken gezeten waaronder de Rooyse Wissel. Ik kan zoveel vertellen over wat voor circus het daar is. Bijvoorbeeld je kan heel makkelijk ongeoorloofd op verlof, dat heb ik ook voor elkaar gekregen'', vertelt Wouter.

''Van drugs, drank en seks met personeel, alles is te krijgen''

En daar stopt het niet, ook drank en drugs waren makkelijk verkrijgbaar binnen de muren van de instelling: ''Drank, drugs en pornografisch materiaal worden naar binnengesmokkeld door andere patiënten, familieleden en personeel. En ik heb zelfs zeven jaar een telefoon gehad terwijl dat mag niet,'' vertelt Wouter verder. ''En het maakt niet uit hoe goed je iets beveiligd het komt toch wel binnen.'' ''Zo had ik binnen twee maanden een telefoon in de kliniek, die was meegesmokkeld door bezoek, en als je dan bedenkt dat het ook een vuurwapen had kunnen zijn. Mijn bezoek werd niet gecontroleerd, er waren geen detectiepoorten, er was niets.'' ''Op een gegeven moment had ik een paar liter whiskey verstop in het plafond.'' De Rooyse Wissel is geen uitzondering op de regel volgens Wouter. ''Dit gebeurde bij alle klinieken waar ik heb gezeten, alles was voor handen, ook seks met personeel kwam voor''.

Ja-en-amen-beleid

''Het is allemaal een gemaakte bedoeling'', De medewerkers daar willen de breken, je wordt gedwongen om 'ja' en 'amen' te zeggen. Als je meewerkt en je voorbeeldig gedraagt sta je met verlof zo weer buiten, als je dan ook niets uitvreet dan mag je ook weer buiten de kliniek gaan wonen.'' Dat werkt niet, dat ziet Wouter ook, maar ook zijn mede-patiënten hebben het trucje snel door. ''Veel patiënten in de klinieken die werken alleen maar mee voor de vorm. ''Ik heb het zelf op een gegeven moment ook gedaan'', verklaart Wouter. ''De snelste jongen die ik naar buiten heb zien gaan, was na vier jaar. Ik kwam die jongen tegen in de gevangenis, ik wist toen niet wat hij gedaan had maar hij had toen al grootste plannen om veel wapens te kopen, hij was een wapenfanaat.'' vertelt Wouter verder. ''Toen ik diezelfde jongen tegen kwam in de kliniek was het een compleet andere man. Hij was binnen vier jaar van zijn tbs af''

Falend systeem

Volgens Wouter werken de trajecten in de tbs-klinieken niet: ''Het is een falend systeem, het werkt niet. Als ik over mijzelf mag praten denk ik niet dat het geholpen heeft, ik heb nog steeds mijn streken, en dat geldt voor een groot gedeelte ook voor andere patiënten. Toch denkt Wouter dat het tbs-beleid wel mensen kan helpen. ''Ik keur het TBS-beleid niet af,  maar het moet een meerwaarde hebben en dat heeft het nu niet.'' De overheid weet niet wat zij er mee aan moeten, er is geen alternatief. De mensen die daar komen weten de systeem de bespelen en staan binnen enkele jaren weer buiten. Als je dat niet doet zit je daar 15 tot 20 tot 40 jaar vast, niemand heeft daar zin in, dus spelen ze mee.'' Wouter denkt niet dat er alleen gajes in die klinieken zit: ''Er zitten oprecht jongens daar die hun leven willen beteren, en die daar zelf ook aan mee willen werken maar het systeem werkt maar voor de helft. Daarnaast zitten er veel rotte appels tussen die negatief in het nieuws komen.''

Zedendelinquenten

Vooral zedendelinquenten staan volgens Wouter snel weer buiten: ''Die jongens komen uit een sociaal milieu, die weten wat sociaal wenselijk is en spelen daar nog sneller op in dan de echte harde criminelen die van de straat komen.'' En de medewerkers van de klinieken trappen er elke keer weer in.'' Wouter zegt ook dat zedendelinquenten goed beschermd worden in de klinieken. ''Dat soort mensen zijn nergens erg geliefd, ook in de instelling niet. Zij worden zoveel mogelijk apart gehouden van de rest van de tbs'ers.'' Volgens Wouter is dat een extra motivatie voor zedendelinquenten om zo snel mogelijk weer buiten te staan.