Eindelijk weer Sneekweek: 'Dit is de mooiste week van het jaar!'

Na twee lange coronajaren kon dit weekend eindelijk de 85e editie van de Sneekweek van start gaan. Voor Menno en zijn vrouw Jacqueline betekent het veel. Zij ontmoetten elkaar bijna dertig jaar geleden tijdens de Sneekweek van 1994. "Als we samen kunnen varen, zit het goed."

Tijdens de Sneekweek worden meerdere zeilwedstrijden gehouden, maar het is niet alleen voor zeilliefhebbers. Nadat de wind uit de zeilen is gehaald, wordt het dak eraf geblazen met alle festiviteiten om de wedstrijden heen. De stad staat vol met feestende mensen. "Eindelijk weer!", klinkt het. "Ik heb het echt gemist."

Huwelijksbootje

Menno en Jacqueline Huisman herbeleven elk jaar de zomer van 1995, toen ze samen de Sneekweek wonnen. "De Sneekweek van 1994 was een hele mooie, toen hebben we elkaar leren kennen", vertelt Jacqueline. "In 1995 hebben we samen gevaren en toen zei ik vooraf: als dit goed gaat, houden we het wel vol. Toen wonnen we de Sneekweek. Dus dit is voor ons echt de mooiste week van het jaar." En die liefde voor zeilen bleek erfelijk.

"We hebben een paar jaar niet kunnen varen toen de kinderen net geboren waren, maar ze hebben daarna altijd meegevaren," zegt Menno. "En ze hebben zelfs prijzen gewonnen. Onze zoon vaart internationaal en is nu in het buitenland en onze dochter Marleen is zestien en zeilt wereldkampioenschappen." Zij was gisteren nog in Engeland om te zeilen. "Nu gaat ze in een jeugdklassebootje meevaren voor de Sneekweek."

Niet zeilen, maar drinken

"Sinds 1934 wordt er al gezeild op het Sneekermeer", legt Marc Visch uit. Hij is voorzitter van de Stichting Sneekweek. "De basis is en blijft die zeilwedstrijden: zeshonderd boten die elke dag strijden om de eer. Maar net als bij de Vierdaagse is er een heel randevenement omheen ontstaan. Dat is het feest hier in de stad, maar ook op het starteiland."

En is er geen wind? Geen probleem. "Ze zeilen niet, maar we drinken wel!", aldus een van de toeschouwers. De meesten lijken meer voor de muziek te komen. "We komen niet voor het zeilen, maar voor het feestje", zegt een groep vrouwen. Ook Menno en Jacqueline gaat het even wat minder voor de wind. "Ze zijn ergens een beetje aan het dobberen omdat er geen wind staat", zegt hun dochter Marleen vanaf de kant. "Die zijn lekker bruin aan het worden."