Uitgebreid spreekrecht voor familie Wiegmink in zaak Posbankmoord

Familieleden van de vermoorde Alex Wiegmink krijgen bij de behandeling van de strafzaak tegen de twee verdachten uitgebreid de kans om uit te leggen wat de gevolgen voor hen zijn geweest. De rechtbank in Arnhem geeft de weduwe, de drie zoons én de broer van het slachtoffer de kans om te spreken. Dat is meer dan het officieel toegestane aantal. De vijf familieleden willen allen gebruik maken van hun spreekrecht maar officieel mogen maar drie nabestaanden spreken. De rechter maakt een uitzondering vanwege de ernst van het misdrijf en de lange tijd dat de familie in onzekerheid heeft gezeten, besloot hij woensdag in een korte tussentijdse zitting. De 44-jarige huisschilder Alex Wiegmink uit Drempt kwam op 20 januari 2003 niet meer thuis van een rondje hardlopen op de Posbank in het Gelderse Rheden. Zijn lichaam werd niet veel later verbrand teruggevonden in zijn auto in het Noord-Brabantse Erp. Wiegmink was doodgeschoten. De verdachten Frank S. (56) uit Boekel en Souris R. (43) uit Veghel werden in november aangehouden nadat het onderzoek nieuw leven was ingeblazen. Frank S. die vermoedelijk de fatale schoten heeft gelost meldde zich met een volledige bekentenis en een spijtbetuiging op het politiebureau en korte tijd later werd ook Souris R. gearresteerd. De exacte aanleiding voor de moord is onduidelijk, maar vaststaat dat Wiegmink op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was. Verdachte Souris R. koos er woensdag voor om in zijn cel te blijven. Frank S. was wel aanwezig. De rechtbank in Arnhem wil de zaak tegen de verdachten op 24 mei inhoudelijk behandelen. De komende weken worden gebruikt voor extra onderzoek naar het DNA van Souris R. dat werd aangetroffen in een muts die op de plek van het misdrijf was achtergebleven. Mogelijk komt er ook nog extra onderzoek naar de persoonlijkheid van Frank S. die het niet eens is met conclusies van deskundigen dat hij volledig toerekeningsvatbaar is. Frank S. zegt dat hij in 2003 een volledig ander persoon was en sindsdien ook behandeld is, aldus zijn advocaat Annet Laeyendecker in een toelichting.