112
8 jan 2020, 13:16
Hij zou ze graag willen spreken om ze duidelijk te maken wat ze hebben aangericht, want waarschijnlijk hebben ze daar geen idee van. Vrachtwagenchauffeur Jan Schrik kreeg een grote steen door de lichtbak van zijn truck toen hij onder het viaduct bij de Rode Loper bij Stadskanaal doorreed. In de dagen erna, dacht Jan dat het allemaal wel meeviel met de gevolgen. Tot hij weer een nachtdienst had en dezelfde route moest rijden. "Ik wist eigenlijk niet wat me overkwam. Het zweet stond in mij handen. Je rijdt er niet zomaar even weer onderdoor."
Het gebeurde vrijdagnacht rond een uur of half drie. Jan is met een geladen vrachtwagen onderweg. Het is een route die hij heel vaak rijdt, vaak ook meerdere keren op een dag. Hij zit ontspannen in de cabine, lekker met de radio aan. Als hij onder het viaduct doorrijdt hoort hij een enorme knal. Hij weet zijn vrachtwagen recht te houden en zet hem zo snel mogelijk aan de kant. "Heel even dacht ik dat een fietser of iemand met pech op de vluchtstrook had geraakt of zo. Maar toen besefte ik dat het geluid niet van onder, maar van boven kwam. Ik wilde de cabineverlichting aan doen, maar die was weg." Met zijn telefoon, die hij op de vloer vindt, kan hij de cabine verlichten. Dan ziet hij dat er veel kapot is. Hele kasten zijn weggeslagen. Hij stapt uit en beseft dan dat er een steen naar binnen is gekomen.
Als de politie er is stapt hij, samen met een agent, weer in de cabine. Ze maken foto's en zien dat de steen, een behoorlijke tegel, is blijven hangen in een doek onder de lichtbak. De agent zegt dat Jan mazzel heeft gehad. Als de steen een paar centimeter lager terecht was gekomen op de vrachtwagen en door de ruit was gegaan, was ie waarschijnlijk door de cabine heen gestuiterd. "Dan hadden we dit gesprek misschien niet meer kunnen voeren."
Wie de steen heeft gegooid weet Jan niet, maar hij denkt dat het behoorlijk wat moeite heeft gekost. "Er liggen daarboven niet van zulke stenen. Die moeten echt doelbewust naar boven zijn gesjouwd. Waarschijnlijk zijn ze bij de scouting weggehaald. Die zit daar beneden." Hij zou de dader of daders graag in de ogen willen kijken. Niet om ze te straffen, want "daar gaat justitie over". Maar hij wil ze wel laten weten wat de gevolgen zijn van hun actie. "Ze weten niet wat ze doen. Ik zou ze dat graag willen vertellen. Of ze meenemen in de vrachtwagen zodat ze kunnen voelen wat het is om vijfenveertig ton achter je te hebben. Het had zo ontzettend fout kunnen gaan. Voor hetzelfde geldt houd je de vrachtwagen niet recht en raak je ook nog andere mensen die na een avondje uit onderweg zijn naar huis."
Dat hij er zelf zoveel last van zou krijgen, had hij niet verwacht. "Ik rijd al zevenentwintig jaar, schadevrij. En ik ben later ook gewoon weer weggereden om te gaan lossen. Ik had in eerste instantie nergens last van." Ook de dagen erna lijkt het prima te gaan. Maar dan gaat hij op maandag de nachtdienst in en moet hij dezelfde route rijden. "Toen kreeg ik ineens angstaanvallen. Dat had ik niet verwacht." Jan wordt nu bijgestaan door Slachtofferhulp. Hij hoopt en denkt dat het na verloop van tijd wel weer wat beter zal gaan."Dat zou wel fijn zijn, want ik moet nog zo'n zeventien jaar werken." Jan en zijn werkgever gaan beide aangifte doen. De politie is op zoek naar getuigen. [gallery ids="1189920,1189919,1189918,1189917,1189916,1189915"]
Deel dit artikel
Ja, ik wil graag wekelijks de nieuwsbrief van Hart van Nederland ontvangen met daarin het laatste nieuws en aanbiedingen die wijzelf of in samenwerking met onze partners organiseren.
Meld je aan om wekelijks onze nieuwsbrief te ontvangen. Je kan je altijd uitschrijven. Persoonsgegevens worden verwerkt in overeenstemming met de Privacyverklaring van Talpa Network.