112
23 juli 2020, 23:26
Een politieagent deelt in een emotioneel verhaal zijn ervaring als getuige en hulpverlener bij een heftig auto-ongeluk in maart. Na het ongeluk verleende de politieagent eerste hulp aan twee zwaargewonde kinderen. Dat schrijft hij in een blog op de website van de politie. De agent schrijft dat hij even voor het ongeval twee automobilisten ondersteunde bij het invullen van schadeformulieren. ''Het was een stormachtige zondagmiddag en mijn dienst zit er bijna op als ik 'uit het niets' een enorme klap hoor.'' Als hij achterom kijkt, ziet de agent brokstukken door de lucht vliegen. Hij beseft dat het foute boel is en rent naar de plaats van het ongeval.
Daar op een kruising staan twee zwaarbeschadigde auto's. De agent besluit eerst te gaan kijken bij de gecrashte auto. Hij opent de bestuurdersdeur en ziet een man met een hoofdwond. "Hij is in shock'', denkt de diender. Ook de vrouw in de passagiersstoel naast hem is in shock. Zijn hart slaat over als hij de vrouw hoort zeggen: ''Zijn jullie achterin okay? Achterin?'' Als hij het achterportier opent ziet hij twee kinderen die niet bewegen en over elkaar liggen. Beiden zijn zwaargewond. Een van hen ademt niet en moet gereanimeerd worden. ''Iemand reanimeren in een auto is geen optie'', denkt de agent bij zichzelf. ''Die jongen moet eruit.'' De agent haalt het kind uit de auto om hem op straat te reanimeren. Omdat er haast bij geboden is kan het niet anders dat de agent het slachtoffer op de natte straat moet leggen, in de stromende regen. ''Het voelt zo fout, en alles in mij schreeuwt dat het niet hoort, maar ik weet dat ik geen keuze heb'', schrijft de agent. Al snel komen andere agenten ter plaatse. Daarna arriveert ook het ambulancepersoneel.
De betrokken agent hoort een dag na het incident dat het jongste kind de botsing niet heeft overleefd. De oudste heeft voor zijn leven moeten vechten, maar is op wonderbaarlijke wijze hersteld van zijn verwondingen. Ook vertelt de agent dat getuigen die een ongeval niet zien, maar wel horen, binnen de politie 'klapgetuigen' worden genoemd. "Dit maal was ik klapgetuige en het was een van de heftigste die ik ooit heb meegemaakt."
Deel dit artikel
Ja, ik wil graag wekelijks de nieuwsbrief van Hart van Nederland ontvangen met daarin het laatste nieuws en aanbiedingen die wijzelf of in samenwerking met onze partners organiseren.
Meld je aan om wekelijks onze nieuwsbrief te ontvangen. Je kan je altijd uitschrijven. Persoonsgegevens worden verwerkt in overeenstemming met de Privacyverklaring van Talpa Network.