Familie verongelukte Sam (18) wil spoorbomen bij onbewaakte overgang

De familie van de overleden Sam (18) uit Nieuwegein strijdt nog altijd voor een veiligere spoorwegovergang bij tramhalte Zuilenstein. De jongen werd hier op 11 mei aangereden door een tram, toen hij met zijn scooter wilde oversteken. Tot nu toe zag de gemeente het verzoek voor spoorbomen als een 'buitenproportionele maatregel' en daarom starten de nabestaanden een petitie. "We blijven strijden tot onze laatste adem, zodat Sam het laatste slachtoffer is op die gevaarlijke oversteek", vertelt Natasja Heus-Schnetkamp aan Hart van Nederland. Natasja noemt zichzelf de bonusmoeder van Sam en is aanjager van de strijd voor hefbomen bij trambanen in Nieuwegein. "Het overlijden is nog zo vers, maar we willen dit doen voor Sam. Zodat zijn dood niet zinloos is geweest." Lees ook: Brommerrijder (18) overleden na botsing met tram in Nieuwegein

Vragen gesteld aan wethouder

De onveilige situaties die zich kunnen voordoen bij trambanen zijn ook voor Gerben Horst, fractievoorzitter van het CDA , reden om dit onderwerp op de politieke agenda te zetten in de gemeente. "Na het overlijden van Sam heb ik namens D66, SP, CDA en VVD vragen gesteld over de veiligheid aan verantwoordelijk wethouder Ellie Eggengoor." Wat Horst vooral vreemd vindt, is dat de haltes van dezelfde tramlijn in IJsselstein wel beveiligd zijn met hefbomen, maar in Nieuwegein niet. "We snappen de kostenpost, maar er is op deze plek al eerder een ernstig ongeluk gebeurd. En elk overlijden is er één te veel." Bij de familie van Sam is vooral onbegrip over het argument waarom er geen spoorbomen zouden kunnen komen: "Opstopping van het verkeer", zegt Natasja. "Maar weegt dat zwaarder dan een mensenleven?"

Foto op 'de boom'

Het overlijden van Sam spookt ook nog altijd door de gedachten van vrienden die de plek dagelijks passeren. Zij staan dan ook even stil bij 'de boom' om hem te herdenken. Natasja: "Hier hangt ook een foto van hem. Wij hebben thuis een urn staan, Sam zijn moeder heeft een urn, maar we merken dat vrienden hun verdriet een plekje kunnen geven op die plek." Sams motto was: 'Alles komt goed, zo niet, ook goed'. Dit heeft zijn vader Pim ook laten tatoeëren. "En hier houden wij ons aan vast, ook al is het het laatste wat we doen", besluit Natasja.