Nog steeds geen veroordeling voor ombrengen Hennie de Laat (58): 'Ik leef iedere dag in een hel'

De Tilburgse Hennie de Laat (58) wordt vrijdag precies vijf jaar geleden dood aangetroffen in een steeg bij garageboxen, volgens getuigen met een opengesneden keel. Al snel is duidelijk dat het moet gaan om een misdrijf. Tot op de dag van vandaag is er nog altijd geen verdachte veroordeeld. Daarom houdt haar dochter een stille tocht.

"We leven nog steeds iedere dag in een hel", zegt Nina Mekes tegen Hart van Nederland. 's Avonds houden nabestaanden en geliefden een stille tocht om haar moeder te herdenken. "We hebben zoveel vragen over waarom, hoe en hoezo. Daarom wilde ik nu bij de Hoogvensestraat in Tilburg, waar mama is gevonden, een herdenking houden."

Grote vraagtekens

Op de plek van de garagebox komen alle herinneringen van vijf jaar geleden weer terug voor Nina. "Er stonden hier toen tenten, sirenes, blauwe lampen. De krant kwam naar mij toe. Politie in alle soorten en maten. Toen de linten voor haar neus werden gespannen, werd Nina meegenomen naar het politiebureau. "Ik kreeg een verhoor van zeven uur lang."

De telefoon van Nina en haar broers werd in beslag genomen. "Zo'n verhoor is heel zwaar. Het was toen nog niet helemaal zeker dat het om mijn moeder ging." Politieonderzoek wees uit dat Nina's moeder door een misdrijf om het leven is gekomen. "Pas dagen later moest ik het lichaam identificeren."

De beelden van die dag staan nog altijd op haar netvlies gebrand. "Ik was samen met mijn oom. Het was zo ongelooflijk. Een nachtmerrie." Nina kan de foto nog steeds voor zich zien. "Ik kreeg eerst een been te zien met een tattoo. En daarna de vraag: wil je haar hoofd en lichaam zien? Ik heb 'ja' gezegd. Ik kon het gewoon niet geloven dat het waar was."

'Het vreet aan me'

"De verdachte is nog steeds niet opgepakt. Nou ja, hij is wel opgepakt, maar weer vrijgelaten vanwege een gebrek aan bewijs", vervolgt Nina. De toenmalige verdachte uit Tilburg is een goede bekende van de familie. "Dat maakt je paranoïde."

Het zwaarste vindt Nina dat het leven gewoon doorgaat en andere mensen het druk hebben met hun eigen leven. Dat merkt ze extra rond de feestdagen. "Iedere dag word ik wakker zonder mijn moeder en dat vreet aan me. Je eigen leven oppakken als je moeder wegvalt is gewoon heel lastig. Ik was toen pas 17 jaar en werd in het diepe gegooid. Ik heb de begrafenis geregeld, haar aangekleed en later nog een stille tocht georganiseerd."

De zoveelste cold case

Nina hoopt dat haar moeder Hennie de Laat niet de zoveelste cold case wordt. "Het ziet er somber uit na vijf jaar." Ze vindt het fijn dat er vrijdagavond bij de stille tocht een kaarsje wordt aangestoken met iedereen die haar moeder lief had. De drukte ontroert haar. "Het bewijst wel wat voor vrouw mijn mama was. Ze werd erg gewaardeerd. Ze was lief, naïef en zorgzaam. Ik ben trots dat ze mijn moeder was."

Nina wil het vertrouwen houden dat uiteindelijk de onderste steen boven zal komen. Dan pas heeft ze rust. "De achterliggende gedachten van deze avond is dat er uiteindelijk toch een verdachte wordt opgepakt. Het is wel erg emotioneel. Ik ben mijn hart kwijt geraakt. Mijn moeder was mijn hart."