Dien (79) wordt al weken gestalkt door verwarde man: 'Opeens stond hij in mijn woning'

Het zou niet misstaan als scène in een goedkope horrorfilm: een wildvreemde, verwarde man die midden in de nacht het huis van een oud vrouwtje binnendringt. Doodeng om naar te kijken, een werkelijke nachtmerrie als het je daadwerkelijk overkomt. De 79-jarige Dien Bergman uit Lelystad belandde afgelopen zondag in deze filmscène. Ze is nu doodsbang en durft niet meer alleen te zijn in haar eigen huis.

De verwarde man in haar woonkamer is een bekende van Dien; ze wordt namelijk al weken door hem gestalkt. Dat begon een tijd geleden vrij onschuldig. "Hij kocht plantjes voor me, maar daar was ik niet van gediend. Ik zit niet om een man verlegen", vertelt ze aan Hart van Nederland. "Ik vertelde dat heel netjes, maar wel met klem."

Later heeft de man de planten weggehaald. "Hij keek droevig, maar ik dacht: je vangt me toch niet." Even dacht Dien dat de kous daarmee af was, maar vervolgens begon de man haar te stalken. "Eerst stond hij in het portaal, toen ik de reclame uit de bus kwam halen, maar ik zei niets." Een andere keer ging het een stap verder en belde de stalker om 3.00 uur 's nachts bij haar aan. "Ik heb zo'n deurspion in de deur zitten, toen zag ik zijn hoofd erdoor."

Paniek

Een week geleden gebeurde er weer iets opmerkelijks. "Die nacht hoorde ik een knal en schrok ik me te pletter", zegt Dien. Dan blijkt dat haar raam is ingegooid. Dien belt direct de politie, die snel ter plaatse is. "Ik was in paniek. Ik dacht: je kan mij ook van de wereld afhelpen." De familie van de vrouw doet aangifte van de ingeslagen ruit, maar de zaak wordt geseponeerd. "Het was mijn woord tegen het zijne. Er was gebrek aan bewijs", zegt Dien.

Door de ingeslagen ruit wordt Dien bang, waarna ze tijdelijk intrekt bij een van haar kinderen. "Maar goed, die hebben ook een eigen leven, dus ik wilde toch weer naar huis." De bejaarde vrouw werd vorige week zaterdag weer thuis gebracht.

'Opeens stond hij binnen'

Toch gaat het die nacht weer mis. "Ik stond 's avonds in de badkamer en merkte dat er iets was. Ik draaide me om en stond oog in oog met hem, hier binnen." De stalker zegt iets geks tegen haar. "Hij had het over een naam, Serina of iets dergelijks. En hij zei: 'Je gaat naar Limburg'. Ik was overdonderd en zei: 'Ik ga niet naar Limburg. Ik ken daar niemand. Maar jij kan beter weggaan, want geheid dat er straks iemand komt en die neemt je mee."

De bejaarde vrouw is in shock en durft niet meer in haar eigen huis te wonen. "Waarschijnlijk heeft de stalker een fietsenrek tegen het trappenhuis aan gezet en is hij zo boven geklommen en naar mijn moeder geklauterd", vertelt Dien's zoon Gordon. Volgens Gordon is de stalker een ex-cliënt van zorgcentrum Kwintes, een ggz-instelling. "Ze woont nu bij ons, maar wij gaan zaterdagavond op vakantie. Ze gaat dan weer terug naar haar huis, maar een vriendin komt bij haar slapen."

Instanties bieden geen hulp

Dien en Gordon hebben tevergeefs aangeklopt bij allerlei instanties, tot hun grote frustratie. "Ik heb gebeld met de woningbouw, politie, Veilig Wonen, de gemeente, slachtofferhulp. Niets hielp", vertelt Gordon. Intussen is zijn moeder als de dood dat de verwarde man haar woning opnieuw binnendringt.

De gemeente Lelystad en zorginstelling Kwintes willen tegenover Hart van Nederland niet veel kwijt over de situatie. Ze laten beiden weten dat er in dit soort gevallen een Stedelijk Integraal Team wordt opgericht die zich buigt over de situatie. Daarin zitten instanties als Welzijn Lelystad, Woonzorg Flevoland, Kwintes, GGD Flevoland, GGz Centraal en de politie.

Kwintes benadrukt dat de verwarde man op dit moment geen cliënt is van de organisatie. Ze neemt wel maatregelen. "De Waterspiegel heeft een buurtfunctie waar bewoners uit de wijk gebruik van kunnen maken. Wij hebben naar aanleiding van deze situatie maatregelen getroffen op De Waterspiegel om de veiligheid voor zowel onze klanten, zoals mevrouw Bergman, als medewerkers te waarborgen."

'Er moet eerst bloed vloeien'

Hoe het nu verder moet, weet Dien niet zo goed, maar ze weet wel dat ze weg wil uit haar huis. "Ik wil hier voor geen prijs meer wonen. Maar ja, ik kan ook niet de rest van mijn leven bij die kinderen in huis zitten." Ze hoopt dat ze kan verhuizen. "Ik hoop dat ik aan een aanleunwoning kan komen."

Dat de politie en andere instanties niets kunnen doen is voor Dien en haar zoon Gordon niet te bevatten. "Er moet kennelijk bloed vloeien voordat er iets gedaan wordt", zegt Gordon niet-begrijpend. "Anders komt niemand."