Het Nederlands handbalteam speelt vrijdag hun eerste WK-wedstrijd en dat is een historisch moment, want dat deden we voor het laatst in 1961. Het is extra bijzonder voor Franka Hamers en Ton Versteijnen uit het Brabantse Berkel-Enschot want hun tweeling, Niels en Arjan, zijn beiden geselecteerd voor Oranje. "Arjan belde of ik tijd had om in januari naar Polen te gaan", lacht Franka. "Toen wist ik wel voldoende: hij mag mee." Ze zijn ontzettend trots op hun jongens. "Heel bijzonder", vertellen ze aan Hart van Nederland. "Dat ze nu allebei mee mogen. Niels heeft al een EK gespeeld in Noorwegen, maar voor Arjan is dit de eerste keer."Een droom die uitkomtJarenlang hebben ze samen gespeeld en dat zal tijdens het WK ook te zien zijn. "Het is een tweeling en op de een of andere manier weten ze elkaar altijd blindelings te vinden", vertelt Ton. "Niels is keeper en als hij de bal krijgt moet hij die zo snel mogelijk weer afspelen. Arjan staat dan altijd al meteen klaar en Niels kan 'm zonder te kijken vinden." "Ze zijn uit elkaar gegaan op een gegeven moment, maar ze hebben er altijd van gedroomd om samen in een team te spelen." En die droom komt nu dus uit. Vrijdagavond spelen ze hun eerste wedstrijd in Polen tegen Argentinië en Franka en Ton zijn daar natuurlijk bij. "We vertrekken vrijdag naar Polen en we zitten de eerste drie wedstrijden op de tribune", vertelt Franka. Of ze het bijzonder vinden om helemaal naar Polen af te reizen? "Och, je moest een weten hoeveel uren we al in sportzalen hebben doorgebracht. Of in de auto. Waar ze ook een wedstrijd hadden, altijd was er wel een van ons bij. We weten niet beter."Blijven knokkenDat de jongens het verdiend hebben, weten ze wel zeker. "Het is knap dat ze zo ver gekomen zijn", zegt Ton. "Het lijkt heel simpel en talent is natuurlijk belangrijk. Maar karakter is ook een grote factor. Allebei hebben ze dat. Ze willen blijven knokken. Ondanks tegenslagen toch weer de rug recht en verder."Op zo'n hoog niveau presteren, komt je ook niet zomaar aanwaaien, ze hebben er genoeg voor moeten opgeven, zeggen de ouders. "Hun coach heeft ze in hun jeugd overal mee naartoe gesleept. Naar trainingen bij een andere club, bij de Brabantse selectie, bij Jong Oranje. Daar zijn al heel veel uren ingeslopen. En Niels is op jonge leeftijd naar Duitsland gegaan en heeft z'n vrienden hier achtergelaten."Ze hebben goede verwachtingen van het Nederlandse team. "Het team is groeiende", zegt Ton. "In het laatste EK zijn ze op de op de tiende plek geëindigd, dus er zit een stijgende lijn in. Het is een hecht team met jongens die alles voor elkaar over hebben."