Een man uit de gemeente Drimmelen, die smoorverliefd was op een prostituee en met haar wilde samenwonen, krijgt de 24.000 euro die hij haar betaalde niet terug. Dat heeft de kantonrechter in Maastricht bepaald. Volgens de man was er sprake van een liefdevolle relatie en had hij de vrouw het enorme bedrag uitgeleend. De rechtbank blijft erbij dat liefde niet te koop is en dat er diensten tegenover het geleende bedrag stonden. De escortdame zegt dat de bedragen niet kloppen en dat van liefde inderdaad geen sprake was. Escort Lyle Muns (28) kent de gevaren van het vak. Een digitaal platform moet sekswerkers helpen:Liefdevol contactDe twee zouden volgens het vonnis intiem contact hebben, en de man uit Drimmelen wilde dan ook niets liever dan met de escort samenwonen. In de rechtszaal wees de escort erop dat het nooit haar intentie was om met de man in een huis te wonen. Ze toonde WhatsAppberichten waaruit blijkt dat toch echt ging om een zakelijke relatie. De man betaalde namelijk voor schaars geklede filmpjes en foto's en de seks die hij met haar had. Zijn wens om met haar samen te wonen spatte ondanks het liefdevolle contact dus uit elkaar. Zijn eisen en wensen van de escort begonnen volgens de rechtbank vanaf dat moment ook een intimiderende toon aan te nemen. In 2020 zei hij tegen de vrouw dat als ze niet binnen de bepaalde termijn bij hem zou komen wonen er naaktfoto's van haar op het internet zouden verschijnen. Liefde is niet te koopDaar bleef het dus niet bij. De man klaagde de vrouw aan, omdat hij vond dat de ruim 24.000 euro die hij had uitgegeven door haar was geleend om met hem samen te wonen. Het bestede escortgeld kan volgens de rechter helaas niet ineens worden omgezet in een lening. "Liefde is nou eenmaal niet te koop", laat de rechter weten. Uiteindelijk heeft de rechtbank de escort in het gelijk gesteld en laten weten dat er sprake was van een zakelijke relatie waarbij de man betaalde voor de geleverde diensten. De advocaat van de man heeft in de Limburger laten weten dat hij het er niet bij willen laten zitten en aanknopingspunten ziet om in hoger beroep te gaan.
