Een voormalig eigenaar van een supermarkt in Winsum zal in september voor de rechtbank moeten verschijnen. Hij wordt beschuldigd van het lastigvallen van twee minderjarige medewerksters. Terwijl de rechtszitting nadert, vertelt één van hen haar verhaal aan RTV Noord. Ze spreekt over ongewenste fysieke aanrakingen en een onevenwichtige verdeling van macht.In dit verhaal wordt het slachtoffer Eline genoemd, haar echte naam is bekend bij de redactie van RTV Noord. Ze was pas zestien toen ze begon te werken bij de buurtsupermarkt. Ze begon achter de kassa en als vakkenvuller, maar ging later naar de broodafdeling. En hier begonnen de problemen: "Op die afdeling begon ik een uur voor de winkel openging. Dus was ik altijd een uur lang alleen met de eigenaar van de winkel. Hij bouwde het langzaam op. Uiteindelijk ging hij aan mijn billen zitten," vertelt ze aan de regionale omroep.Dit gebeurde niet alleen op de broodafdeling, maar ook tientallen keren in het kantoor en de kantine. Altijd in ruimtes zonder camera's, merkte ze op. "Ik heb twee keer gezegd dat ik niet wilde dat hij aan me zat. Beide keren heeft hij geen 'sorry' gezegd, het bleef bij wat gemompel."Ze besloot om zoveel mogelijk uit zijn buurt te blijven. Ze vertelt dat ze niet echt bang voor hem was, maar hij was degene die haar salaris uitbetaalde en haar uren indeelde. "Ik was blij met al mijn uren," zegt ze tegen de omroep. Na drieënhalf jaar besloot ze te vertrekken en alles achter zich te laten.Vorig jaar hoorde ze tijdens een vakantie met een vriendin, die ook bij de buurtsuper werkte, dat er weer een nieuw slachtoffer was. De vrouw van de manager van de buurtsuper, tevens mede-eigenaar, merkte snel dat er iets gaande was. "Er namen ervaren medewerksters kort na elkaar ontslag. Toen begon ze zich af te vragen wat er aan de hand was. Een van de meiden sprak met haar en vertelde dat ze ontslag nam omdat ze niet meer met hem wilde werken. Toen begon alles aan het rollen."Op verzoek van enkele medewerksters riep de vrouw van de manager het personeel bijeen in de supermarkt. De manager en een externe vertrouwenspersoon waren ook aanwezig. Zelfs Eline, hoewel niet meer werkzaam daar, besloot te komen. "Ik voelde me echter zo betrokken dat ik besloot te komen," zegt ze tegen de omroep.Die avond gaf de manager aarzelend toe dat hij fouten had gemaakt, volgens Eline. Ze herinnert zich zijn woorden: "Ik heb dingen gedaan die niet goed waren." Toen hem werd gevraagd hoeveel meisjes hij had lastiggevallen, antwoordde hij naar verluidt: "Een dozijn."Eline besluit alsnog aangifte te doen. Waarom eigenlijk niet eerder, achteraf gezien? ‘Misschien was er ook wel een element van schaamte’, zegt ze na enig nadenken.De buurtsuper is aangesloten bij een landelijke keten. Het hoofdkantoor laat in een schriftelijke reactie weten het volste begrip te hebben voor de twee aangiftes:‘Het gaat hier om een zeer ernstige zaak met jonge slachtoffers. Dat betreuren wij in hoge mate en we leven mee met de slachtoffers. We prijzen hun moed om openhartig te zijn en aangifte te doen, omdat we beseffen dat dit een moeilijke en zware stap is. Grensoverschrijdend gedrag in woorden of daden maakt slachtoffers en dat willen wij te allen tijde voorkomen. Een supermarkt hoort bij uitstek een plek te zijn waar iedereen zich veilig voelt en zich respectvol gedraagt.’De manager is niet langer betrokken bij de buurtsuper. Het landelijke concern heeft besloten niet op de uitkomst van de rechtszaak te wachten en heeft "gezien de ernst van de zaak en de beschuldigingen de franchiseovereenkomst met de betrokken franchisenemer direct beëindigd." Uit gegevens van de Kamer van Koophandel blijkt dat de winkel per 1 januari van dit jaar officieel alleen nog op naam van zijn vrouw staat.
