Voor Tamara brengt het verhaal van de Britse jongen Archie veel herinneringen naar boven. Haar zoon Quentin werd hersendood verklaard, maar, in tegenstelling tot de ouders van Archie, stemde Tamara er samen met haar man wel mee in om hem van de beademing af te halen. "Ik luisterde naar zijn hart en dat hoorde ik nog heel krachtig kloppen."De 12-jarige Archie Battersbee uit Engeland deed in april mee aan een online challenge, waarbij deelnemers opzettelijk bewusteloos proberen te raken. Hij raakte in coma en is sindsdien niet meer bij kennis geweest. Hij werd met moeite kunstmatig in leven gehouden door allerlei medische ingrepen en medicamenten.Archie zou volgens de medici "een verwoestende schade" aan zijn hersenen hebben opgelopen en hoe dan ook nooit meer kunnen herstellen, Archie was hersendood. En dus wilden zij de behandeling staken. Maar daar waren de ouders van de Britse jongen het niet mee eens. Zij voerden de afgelopen maanden een lange strijd om dat te voorkomen.Ergste wat je kan overkomenAfgelopen zaterdag is de behandeling van de twaalfjarige Archie definitief stopgezet en is hij overleden. "Dit zijn momenten waarop ik weer terugga in de tijd", zegt moeder Tamara tegen Hart van Nederland. "Ik weet helaas precies hoe zijn ouders zich voelen en dat is het ergste wat je kan overkomen."Haar zoon Quentin wilde een einde aan zijn leven maken. Na een lange reanimatie brachten artsen zijn hart weer op gang, maar zijn hersenen hadden te lang geen zuurstof gehad."En dan komt dat moment dat je dus wel echt de stekker eruit trekt", vertelt Tamara. Ze legde haar hoofd op zijn borst om naar zijn hart te luisteren. "Ik weet nog dat ik dat best wel krachtig hoorde kloppen. Toen dacht ik even: Hoe dan? Nu moet je wel gaan ook. Dat was even een verwarrend moment en toen was hij ineens weg. Een kwestie van seconden."Tekenen van levenErwin Kompanje begrijpt de strijd van de ouders wel. Hij is medisch ethicus en gepromoveerd op het thema hersendood. "Je gaat voor het leven en je ziet ook zoveel tekenen van leven, maar dat zijn kunstmatige tekenen", legt hij uit. "Maar op een gegeven moment moet je vertrouwen op wat de artsen zeggen. Hoe moeilijk het ook is.""Het is een triest verhaal met alleen maar verliezers", zegt Kompanje. "Uiteindelijk is er heel veel tijd verloren, die die ouders mijns inziens veel beter hadden kunnen gebruiken om zich voor te bereiden op het verlies van hun kind."Tamara snapt de ouders van Archie. "Voor hen is het moeilijker. Quentin had zelf de keuze gemaakt om dood te gaan, Archie niet. Wij wilden Quentin niet langer laten lijden. Ik denk dat je het altijd mee gaat dragen. Je hoort als ouder je kind niet te verliezen. Punt."